@faramatni هرچه از نگاه فرامتنیک این غزل فاضل بگم باز کمه : در لحظه زیستن ، بی کینه بودن ، بی منت و بی انتظار عشق ورزیدن و در نهایت عبور : و عمر شیشه عطر است، پس نمی ماند پرنده تا به ابد در قفس نمی ماند مگو که خاطرت از حرف من مکدر شد که روی آینه جای نفس نمی ماند طلای اصل و بدل آنچنان یکی شده اند که عشق جز به هوای هوس نمی ماند مرا چه دوست چه دشمن ز دست او برهان که این طبیب به فریادرس نمی ماند من و تو در سفر عشق دیر فهمیدیم قطار منتظر هیچ کس نمی ماند فاضل نظری @faramatni 686 viewsedited 18:02
