هوای بودنت... کِی این دلِ رمیده و این چشمِ به‌راه‌مانده، ای | 🌴 فرهنگ مهدویت 🌴
هوای بودنت...
کِی این دلِ رمیده و این چشمِ به‌راه‌مانده، این ذهنِ خسته و مشوش پُر می‌شود از هوای بودنت؟
وقتی به ضریح چشمانت دخیل می‌بندم، وقتی با صد آیه «ایّاکَ نَعبُد و ایّاکَ نَستَعین» در جمکران، حضورت را به انتظار می‌نشینم و خِرمن چشم به‌راهی‌ام خوشه‌چین دعای آل یاسین می‌شود، دلم هواییِ دیدن رویت می‌گردد و دوباره برای آمدنت قرآن به سر می‌گیرم.
