بیا که بار دگر گل به بار می‌آید بیار باده که بوی بهار می‌آید هزار غم ز تو دارم به دل، بیا ای گل که گل شکفته و بانگ هزار می‌آید دلِ چو غنچه‌ی من نشکفد به بوی بهار بهار من بود آن گه که یار می‌آید نسیم زلف تو تا نگذرد به گلشن دل کجا نهال امیدم به بار می‌آید مگر ز پیک پرستو پیام او پرسم وگرنه کیست که از آن دیار می‌آید دلم به باده و گل وا نمی‌شود، چه کنم که بی تو باده و گل ناگوار می‌آید (هوشنگ ابتهاج) @farsi_fa 705 views16:40
