بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار که نه وقتست که در خانه بخفتی بیکار بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق نه کم از بلبل مستی تو، بنال ای هشیار آفرینش همه تنبیه خداوند دلست دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار مژدگانی که گل از غنچه برون می‌آید صد هزار آقچه بریزند درختان بهار ژاله بر لاله فرود آمده نزدیک سحر راست چون عارض گلبوی عرق کرده‌ی یار باد بوی سمن آورد و گل و نرگس و بید درِ دکان به چه رونق بگشاید عطار؟ (سعدی) @farsi_fa 9.5K views06:19
