نه تو میمانی؛ نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب | اشعار زیبا و شعرهای عاشقانه
نه تو میمانی؛ نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم؛ و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم خواهد رفت. آنچنانی که فقط خاطرهای خواهد ماند؛ لحظهها عریانند. به تن لحظۀ خود جامۀ اندوه مپوشان هرگز