خــــــــدای مـــــــــن!
در این فکر بودم که اگر مرگ سراغ من آید، چه کنم و چگونه با تو روبرو شوم؟
آیا به نماز وروزه ام بنازم؟
نه، همه کار های من پر از عیب ونقص است،
پس چه کنم،چه چیز را به درگاه تو عرضه کنم؟
فهمیدم، تنها یک چیز دارم که بی عیب ونقص است و میتوانم آن را به درگاه تو بیاورم،
آن هم اعتراف به گناهانم است!
تو خود می دانی
که دراین احساس شرمندگی خویش،
ریایی نکرده ام،
این پاک ترین احساس من بوده است!
برای همین آنرا برای شب اول قبرم، ذخیره کرده ام که به درگاه تو عرضه کنم.
الهــــــــی العــــــــفو یارب یارب یارب
