گفت‌وگو برای چه؟ تغییر ملموس محمد فاضلی چند دعوت مصرانه دا | دغدغه ایران
گفت‌وگو برای چه؟ تغییر ملموس
محمد فاضلی
چند دعوت مصرانه داشته‌ام از تشکل‌های دانشجویی برای حضور در دانشگاه‌ها، گفت‌وگو و شاید تأثیرگذاری بر جو ملتهب دانشجویی. همه را به این دلایل رد کردم:
۱. زمان گفت‌وگو برای گفت‌وگو گذشته است. دانشجو دنبال نشانه‌های معنادار بهبود حکمرانی بهتر معطوف به خلق آینده قابل اتکا می‌گردد.
۲. توصیه کردن به صبر برای بروز تغییرات ملموس، در فضای رادیکال خریدار ندارد و فقط مشاهده این تغییرات است که حرکت به سمت و جهتی غیررادیکال را ممکن می‌کند. بروز کنش‌گری و مطالبه #سیاستی_دیگر در آشکارترین شکلش، هر گفت‌وگوی غیرمعطوف به نتیجه را ابتر ساخته و میانداری یکسویه ممکن نیست.
۳. گویی حرکت به سوی حل این بحران مسأله هیچ مقام مسئولی نیست. هیچ فرد مسئولی خارج از دانشجویان تشکل‌های دانشجویی مطالبه گفت‌وگو ندارد. کل پیشبرد پروژه گفت‌وگو -اگر چنین هدف و پروژه‌ای اصلا مد نظر باشد- به تشکل‌هایی سپرده شده که تا چندی پیش مزاحم تلقی می‌شدند.
