در یکی از زیارات امام حسین علیه‌السلام می‌خوانیم: «وَعَلَيْكَ | فقه ولایت
در یکی از زیارات امام حسین علیه‌السلام می‌خوانیم:
«وَعَلَيْكَ كَانَ أَسَفِي؛ تأسف من تنها بر توست» (كامل الزيارات، ص۲۳۴)
نکات فقه الحدیثی این عبارت:
«عَلَيْكَ» جار و مجرور مقدّم است که افادۀ حصر می‌کند، یعنی گویای این معناست که تأسف من تنها بر توست ای ابا اعبدالله و بر هیچ چیز دیگری از این دنیا تأسف و حسرت نمی‌خورم.
نکته دیگر اینکه «أسف» در لغت به معنای اندوه شدیدی است که از سرِ از دست دادنِ چیزی حاصل شود. گویا در أثرِ از دست دادن شهادت در رکاب آن حضرت اندوهی همیشگی برای شیعیان باقی مانده که هرگز پایانی ندارد.
نکته پایانی اینکه تأسف بر امور دنیایی از امور نهی شده در روایات است. امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید:
«يَا ابْنَ آدَمَ لَا تَأْسَفْ عَلَى مَفْقُودٍ لَا يَرُدُّهُ إِلَيْكَ الْفَوْت؛ ای پسر آدم، بر ازبین‌رفته‌ای که به سوی تو باز نمی‌گردد تأسف مخور» (مجموعة ورام، ج۲، ص۱۱۴).
اما با این وصف در این زیارت تأسف در مورد سیدالشهدا علیه‌السلام را اثبات می‌کند و آن را امری لازم و مسلم برای شیعیان معرفی می‌کند.
