اسماالله صمد صمد کسی است که در نیازها آهنگ او کنند و در خوا | Eshragh
اسماالله صمد
صمد کسی است که در نیازها آهنگ او کنند و در خواسته ها قصد او نمایند زیرا نهایت آقایی و سرمدی به او منتهی گردد.
کسی که خدای متعال او را مقصد بندگان خود در مهمات دین و دنیایشان قرار داده و نیازهای آفریدگان را بر زبان و دست او جاری ساخته همانا بهره ای از معنای این وصف را به او بخشیده ، ولی صمد مطلق کسی است که در همه نیازها آهنگ او کنند و او خدای متعال است .
مولف : صمد را معنای دیگری هست و آن کسی است که جوف ندارد (میان تهی نیست). صمد به این معنا جز بر خدای متعال اطلاق نمی شود ؛ مگر بطور مجاز زیرا جوف داشتن صفت اجسام است و خدای متعال برتر از آن است. یکی از محققین گفته است چون هر ممکنی وجودش زاید بر اصل ذاتش می باشد و مختصات ذات و باطنش عدم و لا شیء بودن است از این رو شبیه اجوف و چیز میان تهی است مانند ظرفی که چیزی در آن نیست و توپ میان تهی ،زیرا باطنش که همان ذات اوست لا شیء محض می باشد و وجودی که بدان احاطه داشته و حدود آن را معین می سازد غیر اوست . اما کسی که ذاتش وجود و وجوب است بدون کمترین آلودگی به عدم و نقص و تو خالی بودن لفظ صمد برای او استفاده میشود.
مولف : بهره بنده از این اسم آن است که وجود خود را قوت بخشد و از صفات وجود از آن جهت که وجود است بهره وافری تحصیل نماید تا به وجود نزدیک و از عدم دور گردد.
