سه ماه مونده بود به بازی های آسیایی پکن و هافبک وسط و ستاره تی | نوستالژی فوتبالی

سه ماه مونده بود به بازی های آسیایی پکن و هافبک وسط و ستاره تیم ملی در اردو شرکت نکرده.
اون به جای اینکه از انزلی به تهران بیاد مستقیم جاده رودبار رو انتخاب میکنه.
زلزله زدگانی که بدون امکانات منتظر کمک هستن.
بچه یتیم هایی که چشم به راه قهرمانانشان هستند.
علی پروین براش پیغام فرستاد که اگر به اردو نیایی فلانُ بهمان میشود ولی آقا سیروس با شکوه از در کنار مردم بودنش میگه؛
"این بچه های یتیم شده کنار خیابان و زیر چادر به کمک و غذا نیاز دارن و این از همه چیز برام مهم تره.من دو هفته اینجا میمونم و بعد میام.
علی آقا مختاره هر تصمیمی بگیره."

کاپیتان ابدی.
بازیکنی که غیرت و فوتبال و مردم رو باهم داشت و انتخاب همیشه با مردم بودنش باعث شد که از انزلی تا بندرعباس عاشق مرام و معرفت و بعدشم دلبری های وسط زمینش باشن.

اول باید کنار مردم بود.
آقا سیروس نگفت برم قهرمان آسیایی پکن بشم تا مردم زلزله زده خوشحال بشن.
رفت و مثل یک مرد کنارشون زندگی کرد.

و هنوز انزلی چی ها قبل بازی هاشون به عشق آقا سیروس میخونن؛
باز بیا خنده بکون تی خنده یک نازی داره
باز بیا یاری بده تی تیم بازم بازی داره.

#ruzgarifootball


@Footballnostalgi