سحابی خرچنگ«Crab Nebula» این یک تصویر موزاییکی است، یکی از بز | جهان چگونه کار می کند؟
سحابی خرچنگ«Crab Nebula»
این یک تصویر موزاییکی است، یکی از بزرگترین تصاویری که تا کنون توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا از سحابی خرچنگ گرفته شده است، بقایای در حال انبساط شش سال نوری از انفجار اَبَرنُواَختَر یک ستاره. ستاره شناسان ژاپنی و چینی این رویداد را تقریباً 1000 سال پیش در سال 1054 ثبت کردند، همانطور که تقریباً به طور قطع، بومیان آمریکا نیز ثبت کردند. رشته های نارنجی، بقایایی هستند که بیشتر از هیدروژن تشکیل شده اند. ستاره نوترونی در حال چرخش که در مرکز سحابی قرار گرفته شده، دینام است که با درخشش آبی که دارد، به سحابی نیرو وهم انگیزی را میدهد. نور آبی از الکترون هایی می آید که تقریباً با سرعت نور در اطراف خطوط میدان مغناطیسی ستاره نوترونی می چرخند. ستاره نوترونی مانند یک فانوس دریایی، پرتوهای دوگانه ای از تابش را به بیرون پرتاب می کند که به نظر می رسد به دلیل چرخش ستاره نوترونی، 30 بار در ثانیه پالس می کنند. یک ستاره نوترونی هسته فوق چگال خرد شده ستاره منفجر شده است. سحابی خرچنگ نام خود را از ظاهرش در نقاشی که توسط ستاره شناس ایرلندی " Lord Rosse " در سال 1844 با استفاده از یک تلسکوپ 36 اینچی انجام داد، گرفته شد. زمانی که سحابی خرچنگ توسط هابل و همچنین تلسکوپهای زمینی بزرگ مانند تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا مشاهده میشود، ظاهر دقیقتری به خود میگیرد که سرنخهایی از سقوط تماشایی یک ستاره در فاصله 6500 سال نوری به ما میدهد. تصویر جدید ساخته شده از 24 نوردهی مجزای میدان گسترده و دوربین سیارهای 2 که در اکتبر 1999، ژانویه 2000 و دسامبر 2000 گرفته شده است جمع آوری شده است. رنگ های موجود در تصویر نشان می دهد...