با تمام این حرفا، هنوزم بعضی وقتا فکر میکنم، به اینکه کاش اون | ...

با تمام این حرفا، هنوزم بعضی وقتا فکر میکنم، به اینکه کاش اون حرفا رو نمیگفتی، کاش به جای اینکه همراه با اون کلمه ها صدات توی ذهنم باشه، صرفا یه دست خط باشه که بگم موقع نوشتنشون حواست اصلا نبوده به جمله ها و کلمات. تو ننوشتی، گفتی، حرف زدی، با صدای بلند، با حواس جمع، انگار میخواستی همیشه گیر کنم بین اون حرفا. اما من برات مینویسم، گرچه که باید برات بگم، با صدای بلند بگم. من گیر کرده بودم. هرزگاهی بازم گیر میکنم.