شعر جهان شگفت انگیز جانم از این همه نقش در جهان به ستوه امده حیرانم که این عالم چگونه با این همه شکوه آمده مانده ام در کوی و گوشه ای از دنیا که خبر ندارم این جهان با عجایب انبوه آمده در مانده و حیرانم، خسته ام در نقطه ای از جهان خبر ندارم که دنیا، از آب دریا و خاک کوه آمده فقط روبرو بینم و تفکر تعطیل غافل از آنم که جسم آدمی با روح آمده مهدیا خوش زی و بین دنیای زیبا را، که بد زیستن گفته ی اهریمن و شیطان باشد که با اندوه آمده مهدی کاردان @galammahdikardan 214 viewsMahdi Kardan, edited 11:38
