سر تا پاش خاکی و از سوزِ سرما چشماش سرخ شده بود، از چهره‌اش مع | کانال بیانیه گام دوم انقلاب
سر تا پاش خاکی و از سوزِ سرما چشماش سرخ شده بود، از چهره‌اش معلوم بود که خیلی حالش ناجوره اما رفت وضو گرفت تا نماز بخونه، گفتم: شما حالت خوب نیست، لااقل یه دوش بگیر، یه غذایی بخور، بعد نماز بخون، سرِ سجاده ایستاد، نگاهی بهم کرد و گفت: من خودم رو با عجله رسوندم خونه تا نماز اول وقت بخونم، کنارش ایستادم، حس می‌کردم هر لحظه ممکنه بیفته زمین، برای همین تا آخر نماز کنارش ایستادم تا اگه خواست بیفته بگیرمش، محمد ابراهیم حتی در آن شرایط سخت هم حاضر نشد نمازِ اول وقت رو از دست بده.
