یادمه البوم ۷۰ و داشتم جمع می کردم ، هدفم این بود اون زمان که | G.daal

یادمه البوم ۷۰ و داشتم جمع می کردم ، هدفم این بود اون زمان که عرفان خداحافظی کرده بود ، و اکثر آرتیست های بزرگتر از من با من تو زاویه بودن تا جایی که می تونم از استعداد های جدید استفاده کنم تو البوم کسایی که شنیده نشدن ولی کارشون واقعا خوبه !
اون دوران ایمان و دارا پویان اردلان و اوردن تو استودیو که من یک آهنگش به اسم دوپامین و بشنوم
وقتی شنیدم با اینکه کیفیت کار واقعا مبتدی بود ولی اجرا ، مفهوم و ادبیات آرتیست انقدر قوی بود که اصلا جا خوردم ، کاملا یادمه نشستم زمین کف استودیو و تو فکر رفتم این آرتیست چقدر پر و جلو تر از سنش هست
هنوز برای هم کاری آماده نبود ولی می دونستم یک روزی که آماده بشه آرتیست منحصر به فردی می شه
بهش گفتم پویان تو اگه ادامه بدی می
ترکونی
بعد ها تو البوم ابر های نقره ای باهم
کار کردیم
و پارسال عضو پایدار شد
امروز نظرات در مورد سایفر و می دیدم و دیدم خیلی ها توجهشون بهش جلب شده، و یاد اون روز گرم تابستون افتادم تو تهران ، خیلی حس خوبی بهم دست داد
به نظرم پویان داره خودشو پیدا می کنه و عجیب آرتیست قوی ای می شه
بهش انرژی بدین ، شک ندارم همین
فرمونو بره ترکونده
آهنگ آخرشو اینجا اشتراک می زارم

دوست دارم علاوه بر وویس اینجا براتون بعضی وقت ها بنویسم یا خاطره تعریف کنم، نوشتن به من خیلی حال می ده
و کلی هم حرف و خاطره دارم که دوست دارم برای طرف دار هام تعریف کنم

شاعر مریض