«ریشه‌ها» بخشی از باب چهاردهم قابوسنامه جهد کن ای پسر تا که | قلم‌زن
«ریشه‌ها» بخشی از باب چهاردهم قابوسنامه
جهد کن ای پسر تا که عاشق نشوی! خواه به پیری و خواه به جوانی.
از عشق تا توانی پرهیز کن که عاشقی کارِ با بلاست. خاصه پیری و هنگام مُفلِسی که یک‌ساله راحتِ وصال به یک‌روزه رنجِ فراق نه ارزد. که سرتاسر عاشق رنج‌ست و درددل و محنت. هرچند که دردی خوش است.
اگر در فراق باشی، در عذاب باشی و اگر در وصال باشی و معشوق بدخوی بود، از رنج ناز و خویِ بد او راحتِ وصال نداری... پس خویشتن را نگاه دار و از عاشقی پرهیز کن که خردمندان از این کار پرهیز توانند کرد...
