فرض کن میخوای گواهینامه بگیری، سوار ماشین افسر میشی، یه ربع ام | قانون ارتعاش
فرض کن میخوای گواهینامه بگیری، سوار ماشین افسر میشی، یه ربع امتحان میدی و بعدش پیاده میشی، حالا درسته که تو بگی نه من پیاده نمیشم این ماشین مال منه؟؟ معلومه که نه،چون اون وسیله ی امتحان تو بود، از سوار شدنش خوشحال شو،اما از پیاده شدنش ناراحت نه
تو باید تو زندگیت "وابستگی" رو سر بِبُرّی! باید کلمه "وابستگی و چسبندگی" رو از دایره لغاتت حذف کنی!
تو وقتی وابسته میشی،"لذت" تو وجودت جاشو با "دلهره" عوض میکنه و تو دیگه از اون خواسته لذت که نمیبری هیچ،بجاش ترسِ از دست دادنش،اَمون و آرامشتو میگیره.
پس بخواه که وابسته ی چیزی و کسی نباشی.
حالا راهکار چیه؟
تو اول باید باور کنی که همه چی مال خداست و تو مالک چیزی نیستی و این دنیا با تموم زرق و برق و شرق و غربش،کلا یه جا مال خداست و تو فقط یه مسافری که چند روزی اومدی رو خودت کار کنی و تاثیرگزار باشی و بعدش خداحافظی کنی بری یه جای بهتر.
نکته دوم اینه که تا جایی که میتونی بخشش داشته باشی، چون یکی از خاصیت های بخشش اینه که به شدت از میزان وابستگی کم میکنه. از کفش و پیرهن و لباس گرفته تا یه بخشی از درآمدت و حتی یه بخشی از لبخند و مهربونی و لطفت...
