بچه یتیم‌های امام زمان علیه السلام
اگر یک روز آب شهر قطع شود، مردم سرگردان و نگران در پی آب می‌روند تا مشکل قطعی آب حل شود. اگر وسیله ای گم کنیم، مدت‌ها برای یافتنش می‌گردیم. اما سالها است که اماممان غائب است و به فکر ظهورش نیستیم. اگر با خود خلوت کنیم، می‌بینیم: ما هم شبیه آن نیازمند هستیم. ما تشنه هستیم؛تشنه ی امام.
چون دست نوازشگرش را بر سرمان حس نمی کنیم و امام، این پدر مهربان مان را نمی بینیم، یتیم هستیم و محتاج نگاهِ پدر. خود را که در بندِ گناه می‌بینیم، می‌فهمیم اسیر شیطان شده ایم و سخت محتاج یک نفر که آزادمان کند.
بیایید برویم در خانه ی امام زمان مان را بکوبیم و بگوییم: مسکینیم و یتیم و اسیر. او کسی را ناامید برنمی گرداند.
ارسال شده توسط کتاب‌خوان قائمیه
https://www.ghbook.ir/Book/17546
