ترک برداشته انگارپل خواجو
دلش شکسته چون از خودی خورده
وگرنه این سرباز روی برجک
یه عمره که با هیچ جنگی نمرده
لب زاینده رودم تشنه مونده
میگن تَف زده وو بی تاب بوده
خودم ندیدم اونایی که دیدن
میگن آهش شبیه آب بوده
تحمل کن تمومه غم به زودی
یه عمره مانبودیمو تو بودی
درسته حالا یکم کم آوردی
ولی تابه ابدتو زنده رودی
میگم دوستان کسی یک خبرخوب
توواین چندساله پیش اصلا شنیده؟
یا اصلا حال خوش کیلویی چنده؟
کسی شادی رو با چشماش دیده؟
پراز حرفیم ولی بگیم که چی شه
هر کی سرگرم کارو زندگیشه
دنیامون پرشد از یه خستگی که
با هیچ قرصی وخوابی در نمیشه
عمــو زنجـیر باف زنجیرو بافتی
ولی یک جوری که زود پاره شد رفت
یه جوری پشت کوه انداختی مارو
که پشت در پشتمون آواره شد رفت
برات با هر صدایی گریه کردیم
ولی گوشای تو انگار کَر بود
بابا اومد ولی هیچی نیاورد
چشاشم باز مث همیشه تَربود
باید ترسید از سوز دلی که
یه هو رویاش براش سراب می شه
میدونین که اگه آهش بگیره
تموم دنیایک مرداب می شه
داره میگذره مثل برقو بادعمر
شدیم پیرو هنوز خونه به دوشیم
ماکه ساعت شنی نیستیم جانم
که سروته کنی از نو شروع شیم
#فاطمه_منصوری_ققنوس
