تابستان تابستان دومین فصل از چهار فصل سال در گاهشماری خورشیدی | 🕌قورتانیها🕌
تابستان
تابستان دومین فصل از چهار فصل سال در گاهشماری خورشیدی است و گرم‌ترین فصل سال است.
فصل تابستان برای نیمکره شمالی زمین، از اوّل تیرماه شروع شده و تا پایان شهریورماه (۳۱ شهریور) ادامه پیدا می‌کند؛ و شامل سه ماهِ تیر، مرداد و شهریور است.
درحالیکه همین دورهٔ زمانی برای نیمکرهٔ جنوبی زمستان است؛ و تابستانِ نیمکرهٔ جنوبی متقابلاً هنگامی است که در نیمکرهٔ شمالی زمستان است.
این فصل پس از بهار و قبل از پاییز قرار گرفته و فصل گرما و میوه است. ┄┄┅┅┅❅ ❅┅┅┅┄┄
تابستان. [ ب َ / ب ِ ]( اِ مرکب ) از تاب و ستان ( پسوند ) بمعنی زمان تابش وفصل گرما، یکی از چهار فصل سال بین بهار و پائیز. ( نقل از حاشیه برهان چ معین ). هر گاه که آفتاب به اول سرطان رسد تا باول میزان تابستان باشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ). موسم گرما را گویند. ( آنندراج ). سپید بر.( برهان ). صیف. ( منتهی الارب ) ( دهار ). صیفه. ( منتهی الارب ): امیر دیدار با قدرخان کرد و تابستان بغزنین باز آمد. ( تاریخ بیهقی ). اسکندر مردی بوده است با طول و عرض و بانگ و برق و صاعقه چنانکه در بهار و تابستان ابر باشد. ( تاریخ بیهقی ). قیظ؛ تابستان جایی مقام کردن. ( دهار ) تصیف ؛ تابستان بجایی اقامت نمودن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). قیظ؛ گرمای تابستان وآن از طلوع ثریا تا طلوع سهیل است. ( منتهی الارب ).
