بیایید قربون هم نریم... شاید در تعارفات روزمره دهها بار به | مجله گیچ-سبکزندگیسبز
بیایید قربون هم نریم... شاید در تعارفات روزمره دهها بار به مخاطب خود بگوییم "قربونت برم" و "فدات بشم" یا همین را بارها از دیگران بشنویم. اما واقعا چه لزومی دارد که قربون کسی یا حتی حیوانی (سگ، گربه، پرنده و...) برویم؟ برخی افرادی که گاهی در حالت عادی حتی حاضر نیستیم سر به تنایشان باشد اما در گفتوگو هزار بار فدایش میشویم. چرا خودمان را چنین حقیر کرده و فدایی میکنیم؟ مقصود آنکه قربان رفتن و فدا شدن و مانند آن چه از سر عادت و چه از روی سیاست یا به هر علت که باشد چندان جالب نیست و بهتر است از دایره تعارفات ما حذف شود. خوب است که همگی تمرین کنیم تا از تعارفات بیهوده و دور از عقل و منطق بکاهیم و به صراحت و راستی و درستی در معاشرت عادت کنیم. تجربه ثابت کرده اگر بخواهیم عضو موفق و پویای جامعه جهانی باشیم باید در دایره لغات و عادتهای گفتاری خود تجدید نظر کنیم. "در خدمت هستم" در فرهنگ معاشرتی ما یک تعارف است که حتی دیگر گوش ما آن را نمیشنود، اما وقتی از زبان رئیسجمهور ایران به پوتین گفته شود مایهی تحقیر یک ملت را به دست دیگران میدهد. احسان میرزائی چهارشنبه - ۷ - تیر - ۱۴۰۱ تهران ۱۴:۱۴ @gicher #مجله_گیچ #سبک_زندگی_سبز