تو نیستی
بیهوده می بارد این باران
با هم در آن خیس نخواهیم شد که ...
بیهوده ست این رود
بیهوده می خروشد و موج می زند
بر کناره اش نخواهیم نشست به تماشا که...
راه می کشند و می روند
بیهوده خسته می شوند راه ها
شانه به شانه قدم نخواهیم زد که...
بیهوده اند جدایی ها و دلتنگی ها
آن قدر که دوریم از هم
با هم نخواهیم گریست که ...
بیهوده دوستت دارم
بیهوده زنده ام
زندگی را شریک نخواهیم شد که ...
#عزیز_نسین
ترجمه #پوریا_اشتری
از کتاب در دست انتشار "در صدای تو بوسیدم آفتاب را ..."
༺ ⃟ ⊰گـــیـلہ گُل⊱ ⃟ ༻
