بی‌گمان در سینه‌ی هر «آدمِ زنده» آتشی است. آتشی که جز آن‌ک | گيله وا

بی‌گمان در سینه‌ی هر «آدمِ زنده» آتشی است. آتشی که جز آن‌که مایه‌ی تاب‌آوری، نورِ امید و قوتِ حرکت باشد، نشان آدمیت است و علاج بی‌دردی. آن شعله اگر بمیرد یا آن آدم زنده نیست یا آن زنده، آدم. کاش در من زنده بماند. @Gilehva