هممین که چهره‌ات از ذهنم پاک می‌شود، آرامشم را از دست می‌دهم. | گیشنگے چشات!'

هممین که چهره‌ات از ذهنم پاک می‌شود، آرامشم را از دست می‌دهم. اگر نیایی طاقت خواهم آورد؛ اما چه طاقتی؟ در بطن اندوه، در برهوتِ دل.