“یَعبیص نزد خدای اسرائیل استدعا کرده، گفت: «کاش که مرا برکت ده | خدمت اینترنتی بصیرت خدا(God's Vision)
“یَعبیص نزد خدای اسرائیل استدعا کرده، گفت: «کاش که مرا برکت دهی و حدود مرا وسیع گردانی؛ کاش که دست تو همراه من باشد و مرا از بلا نگاه داری تا از درد به دور باشم.» و خدا آنچه را یَعبیص خواست، بدو بخشید.” ۱تواریخ ۴:۰۱ ................... معنی اسم یعبیص درد ،رنج ، اندوه و غم است،هربار که کسی صداش میکرد و میگفت : سلام یعبیص، انگار بهش میگفت : سلام درد سلام غم و ناراحتی.با آوردن اسمش انگار مغلوب شدن و ناکامی رو بر زندگیش اعلام میکردن.میتونید تصور کنید که این چقدر میتونست باعث عدم امنیت و تلخی او بشه؟اما با وجود همه ی این حس‌ها از این اسم، اسمی که مادرش بر او گذاشت تا همیشه یادآور اون درد ها و رنج‌هایی که در طول زندگی و به دنیا آوردن فرزندش کشیده بود باشه، اسمی که شاید بر هر شخص‌دیگه ای بود خجالت میکشید سرش رو بلند کنه،با اینحال انقدر جرات و شجاعت در خودش پیدا میکنه که چیزهای بزرگ و دور از ذهن دیگران طلب میکنه.مردی که تمام عمرش به زندگیش درد و رنج و اندوه اعلام شده از خدا میخواد تا حدودش رو وسیع کنه، برکات مالی بده و از شر و بلا، چیزی که باعث درد و اندوه میشه محافظت کنه، و «خدا چنین کاری کرد». —————————- شاید ما هم مثل یعبیص نه اسممون اما زندگی گذشتمون، شهرتمون، چیزی که باهاش شناخته شدیم، کارهایی که نتایج ناخوشایندی به زندگیمون آورده بخواد مارو به عقب بکشونه و با صدای بلند در گوشمون بگه تو چیزی جز درد و بدبختی نیستی، تو چیزی جز اونچه مردم میشناسنت و صدات میکنن نیستی، تو هیچی جز نتیجه ی کارهایی که در گذشته انجام دادی و شهرتت شده نیستی. —————————— اما هیچوقت نباید یادمون بره که خدا مثل یعبیص قادره بیشتر از حد تصور ما برکتمون بده و خواسته هامون رو به عمل بیاره، اما باید جرات کنیم و چیزهایی بزرگ طلب کنیم، به بزرگی عظمت و اراده نیکوی خدا درخواست کن .فراتر از موقعیتها و شرایطی که توش هستی دعا کن و از خدا بطلب، حتی اگر اون شرایط محدود کننده بنظر میاد. مخالف اونچه که دشمن و دنیا و نفس سقوط کردت بهت میگه دعا کن. اگر قرار باشه به بالاترین پتانسیل خودت دست پیدا کنی باید یاد بگیری که همیشه چیزهایی بزرگ تر از تصوراتت و شرایطت از خدا طلب کنی و او بر اساس اراده و حکمت نیکوش حدودت رو وسیع میکنه و از برکاتت در برابر شر و بلا محافظت میکنه. . مرتضی معصومی
