گلچین

2021-03-23 11:51:04 @Golbaraneh


برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز

مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز

چو آتش در درخت افکند گلنار
دگر منقل منه آتش میفروز

چو نرگس چشم بخت از خواب برخاست
حسدگو دشمنان را دیده بردوز

بهاری خرمست ای گل کجایی
که بینی بلبلان را ناله و سوز

جهان بی ما بسی بودست و باشد
برادر جز نکونامی میندوز

نکویی کن که دولت بینی از بخت
مبر فرمان بدگوی بدآموز

حضرت سعدی

#کانال_گلبرانه

@Golbaraneh باز کردن / نظر دهید

2021-03-07 18:09:14 پیشاپیش فرا رسیدن سال جدید خورشیدی 1400 بر تمامی عزیزان مبارک باد باز کردن / نظر دهید

2020-12-20 16:23:20 @Golchinma


یادمان باشد



این آخرین پاییز با پسوند هزار و سیصد است و دیگر
هیچ پاییزی با این پسوند
تکرار نمی شود￸

این پایان یک داستان بلند است￸

صد سال دیگر در آخرین پاییز قرن
دیگر هیچکدام از ما نخواهیم بود و همه رفته ایم و آنچنان فراموش شده ایم
که انگار هیچ وقت نبوده ایم

باورش سخته ولی حقیقت هست پس تا میتوانیم خوب باشیم و خوبی کنیم و از خودمون خوبی بجا بزاریم

یلداتون مبارک

@Golchinma
باز کردن / نظر دهید

2020-12-20 15:44:25 @Golchinma


متاسفانه کمتر کسی از ماها داستان دوازده برادر و ننه سرما و چله بزرگ و چله کوچیکه رو برای بچه‌ها و نوه هایش تعریف می‌کنه .
‌
متن زیر را بخوانید و به اشتراک بگذارید، تا نسل امروزمون هم
اینارو یاد بگیرن

چله‌ی بزرگ ...
چله‌ی کوچک ...
چارچار ...
سده ...
اَهمن‌وبهمن ...
سیاه‌بهار ...
و سرماپیرزن ...

زمستان به دو بخش تقسیم میشه :

چله بزرگ(چله کلان )
چله کوچک (چله خرد )

_ چله بزرگ از
( اول دی ماه تا دهم بهمن ماه)
وچهل روز کامل می‌باشد .

_ چله کوچک از
( یازدهم بهمن تا پایان بهمن ماه  )
و 20روز کامله

وبه همین دلیل چون 20 روز کمتر است ؛چله کوچک نامیده شده است .

غروب آخرین روز چله بزرگ ( جشن سده) برگزار می شده
و مردم دور هم جمع می شدند واز این جشن لذت می بردند ودر نهایت با برپایی آتش و خواندن شعر و پایکوپی بدور آتش، سده را جشن
می گرفتند.

این دو برادر
( چله بزرگ وچله کوچک )
در هشت روزی که در کنار همدیگر هستند آن 8 روز را ( چار چار)
می نامند .
به چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز اول چله کوچک« چار چار» می گویند.

پس از چار چار نوبت به
« اهمن و بهمن» پسران پیرزن
(ننه سرما ) می رسد
که خودی نشان دهند.

10 روز اول اسفند را (اهمن )
10روز دوم اسفند را ( بهمن)
می گویند .

واین 20 روز ممکن است
آنقدر بارندگی باشد که این دوبرادر به دوچله طعنه بزنند .

با توجه به شعری که قدیمی های نازنین می خواندند::
(اهمن وبهمن ،
آرد كن صدمن ،
روغن بیار ده من ،
هیزم بکن خرمن،
عهده همه بامن )

تا اینجا 20روز از اسفند به نام اهمن وبهمن نامگذاری شده اند .

می ماند 10 روز آخر اسفند ماه که :
5 روز اول( سیاه بهار ) نام گرفته وشعری هم که قدیمی ها میخوانند :

سیاه بهار شب ببار و روز بکار
از این شعر هم مشخص می شود
در این ایام شبها بارندگی فراوان
بوده وروزها کشاورزان مشغول
کشت وزراعت بوده اند ،

5 روز آخر هم (سرماپیرزن) نام گرفته است که در این روزها آسمان گاهی ابری گاهی آفتابی ،گاهی همراه با باد واکثر اوقات از آسمان تگرگ می بارد ؛
که قدیمی های دل پاک، براین باور بودند که گردنبند پیرزن پاره شده ومُهره‌های آن به زمین میريزد.

حیف است بچه های ما اینها را نشنوند و این قصه ها از صفحه روزگار محو شود

@Golchinma
باز کردن / نظر دهید

2020-12-20 10:00:11 @Golchinma

هرکه بامش بیش، برفش بیشتر￸
داستانش ربطی به برف و پشت بام نداره

می‌گویند که در روزگاران قدیم پادشاهی بود که در اثر بیماری در می گذرد￸
￸
قبل از مرگ وصیت می‌کند چون وارث و جانشینی نداشته، فردای آن روز اولین کسی که وارد شهر شد را بر جایگاه قدرت بنشانند و او را پادشاه جدید شهر معرفی کنند￸

فردای آن روز مردم و امرا دستور شاه درگذشته را بر سر می‌گذارند و گدایی را که در تمام عمر تنها اندوخته‌اش خرده پولی بوده و لباس کهنه‌ای، به عنوان شاه معرفی می‌کنند و او را بر تخت پادشاهی می‌نشانند￸

روزها می‌گذرد و این گدا که حالا شاه شده و البته معتبر، بر تخت می‌نشیند و امور را اداره می‌کند￸
￸
تا اینکه برخی از امیران شهر و زیردستانش سر ناسازگاری با او بر می‌دارند و با دشمنان دست به یکی می‌کنند و شاه تازه هم که توان مدیریت امور را از کف داده، بخشی از قدرت را به آن‌ها واگذار می‌کند￸

روزی یکی از دوستان دیرینش که از قضا رفیق گرمابه و گلستانش بود، وارد شهر می‌شود و می‌شنود که رفیقش حال پادشاه آن دیار است￸
برای تجدید دیدار و البته عرض تبریک نزد او می‌رود￸
￸
پادشاه جدید در پاسخ تبریک و تعریف و تمجید دوستش می‌گوید: ای رفیق بیچاره من، بدان که اکنون حال تو بسیار از من بهتر است￸
آن زمان غم نانی داشتم و اینک تشوش جهانی را بر دوش می‌کشم￸
سختی‌ها و رنج‌های بسیاری را متحمل گشته‌ام￸

و در اینجاست که رفیق دیرینش می‌گوید: هرکه بامش بیش، برفش بیشتر￸
￸
@Golchinma
باز کردن / نظر دهید

2020-12-20 09:58:24 @Golchinma


آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است
حیثیت این باغ منم، خار و خسی نیست

امروز که محتاج توام، جای تو خالی است
فردا که می‌آیی به سراغم نفسی نیست

هوشنگ_ابتهاج

@Golchinma
باز کردن / نظر دهید

2020-12-18 22:24:48 @Golchinma


نقل است؛ شاه عباس صفوی رجال کشور را به ضیافت شاهانه میهمان کرد

دستور داد تا در سر قلیان ها به جای تنباکو، از سرگین اسب استفاده کنند
￸
میهمان‌ها مشغول کشیدن قلیان شدند! و دود و بوی پهنِ اسب فضا را پر کرد، اما رجال از بیم ناراحتیِ‌ شاه، پشتِ سر هم بر نیِ قلیان پُک عمیق زده و با احساس رضایت دودش را هوا می‌دادند

گویی در عمرشان، تنباکویی به آن خوبی‌ نکشیده‌اند

شاه رو به آن ها کرده و گفت: سر قلیان ها با بهترین تنباکو پر شده‌اند، آن را حاکم همدان برایمان فرستاده است

همه از تنباکو و عطر آن تعریف کرده و گفتند:
براستی تنباکویی بهتر از این نمی‌توان یافت

شاه به رییس نگهبانان دربار که پک‌های بسیار عمیقی به قلیان می زد، گفت: تنباکویش چطور است؟

رییس نگهبانان گفت: به سر اعلی‌حضرت قسم، پنجاه سال است که قلیان می‌کشم، اما تنباکویی به این عطر و مزه ندیده‌ام￸

شاه با تحقیر به آن ها نگاهی‌ کرد و گفت: مرده شورتان ببرد که به خاطر حفظ پست و مقام، حاضرید به جای تنباکو، پهنِ اسب بکشید و بَه‌بَه‌‌‌‌‌‌ و چَه‌چَه کنید

دانم که آه ما را، باشد بسی اثرها ...
لیکن چه سود وقتی، کز ما اثر نباشد ؟￸

قابل تامل و تفکر
@Golchinma
باز کردن / نظر دهید