دل من با نمِ پیشانیِ انگور خوش است با دوخط شعرو دوتا زخمه ی تنبورخوش است رویِ زخم دل من پینه ی شاعر شدن است دلِ ماهم به همین وصله ی ناجور خوش است دلِ غافل ! بنشین گوشه ای و شور بزن ! که به حالِ منِ آشفته فقط شور خوش است !! خانه ام گورِ غریبی است که هرگوشه ی آن... روحِ مردی ست که با یادِ تو درگور خوش است... دور شو از من اگر وصلِ مرا می خواهی... من صدای دهلم...نغمه ام از دور خوش است !! 21 views سحرم , 09:17
