ابا تو دیگه کی هستی!!!! امروز که عروسم آماده می شد بره سرکار | گلچین تلگرام

ابا تو دیگه کی هستی!!!!

امروز که عروسم آماده می شد بره سرکار یک لحظه رفتم اون دور دورا ،یاد مادر خدابیامرزم افتادم که می گفت نرو پسرم من و پدرت خیلی سختی کشیدیم تا به اینجا رسیدی آخه میری که چی بشه؟ خیلی تنها میشما ..... و من گوش نکردم و رفتم و ......

اون موقع ها یک بار میومدن بدرقه یک بار هم میومدن استقبال حالا عمودی یا افقی فرقی نمی کرد. اما حالا نه کسی میاد بدرقه نه کسی میاد استقبال هر روز باید بری !! چرا ؟ چرا نداره چون شغلته چون خودت خواستی چون از اولش هم میدونستی تو خط مقدم مبارزه ای .

اون روزا اگه پسر یا دختر کوچیک داشتی میرفتی دفعه اول برمیگشتی 5 سانتی قد کشیده بود موهای بابا و مامانتم کمی سفیدتر شده بود هرچند به روی خودشون نمی آووردن ،اما الان هر روز میری به جایی که معلوم نیست چه تقدیری در انتظارته.

الان دیگه بچه هات خوابند کسی چشماش پر نمیشه کسی رفتنتو حس نمی کنه شاید برگشتنت رو هم کسی نبینه فقط خودتی که با قلب لرزون و چشمای نمناک میری و بارها مرور میکنی که انشاالله چیزی نمیشه امید به خدا.

اون وقتها شیمیایی میزدن دو حالت داشت یعنی نه سه حالت داشت ،یا ماسک نداشتی که خب همونجا یا سالها بعد یه گوشه خونه یا بیمارستان تموم می شد یا ماسک داشتی که خب میموندی اما یک حالت دیگش این بود که ماسکتو می دادی به بچه هایی که نداشتند خودتم با دستمال یا چفیه دست به دهان و خلاصه با کمی اختلاف زمانی همون حالت اول .

الان بعد این همه سال تو که در خط اول مبارزه هستی ماسک نداری تجهیزات نداری ولی باز هم میری !!!!!!

آخه مگه چی بهت میدن؟به خاطر شغلته به خاطر اضافه حقوقه که میدونم اصل حقوقتم با زور بهت میدن خب میشه بگی چه چیز تو این همه بی چیزی تو رو مجاب میکنه که بری ؟ آخه وقتی خودت میگی یه سری از کسانی که تو بخش عفونی بودن خودشونم رفتن تو قرنطینه یعنی چی ؟ یعنی شاید اونا دیگه هیچوقت بچه هاشونو نبینند. همسر، پدر ،مادر و خیلی های دیگه که رفتنتو ندیدن شاید هیچوقت دیگه اومدنتم نبینند....

کم آووردم نمیدونم کدوم یکی ابر قهرمان این مردمیم ؟ اگه راستشو بخواهید من میگم با اختلاف پرستارها،پزشک ها، پرسنل بیمارستان و حتی اون کارگر ساده ای که کارش نظافت و تمیز کردن زیر بیمارهاست از من خیلی برترند.

درود به شرفتون که خیلی سالارید،با کمترین چشمداشت و امکانات با ناچیزترین حقوق و بیشترین غیرت و شهامت باز هم میجنگید.

این منم که باید بگم دست مریزاد، دستای زیباتونو بدید ببوسم شماها خیلی فراتر از منید، شما الگوی من هستید، تو دوره ای که انسان بودن سخت شده مثل جواهر می درخشید .

بابا تو دیگه کی هستی!!!!

تقدیم به عروس گلم و هزاران سرباز بی نام و نشان ایرانم