والدگری فشرده (یادداشت مدیر آموزش و پروش در خصوص اوقات فر | انعکاس گناباد
والدگری فشرده
(یادداشت مدیر آموزش و پروش در خصوص اوقات فراغت جهت مطالعه والدین )
تابستان که می شود انگار نقش جدیدی از والدگری برای پدران و مادران تعریف می شود.مشاوره می گیرند و کلاس های مختلف را بررسی می کنند (حتی در عصر یک روز گرم (21 خردادماه) در شهر گناباد به کارگاه آموزشی نقش والدین در شکوفایی استعدادهای ورزشی فرزندان می روند ) مواردی که در زمان کودکی و نوجوانی خودشان به ندرت دیده یا تجربه کرده اند. اما حالا فقط طی چند نسل، والدین میزانِ زمان، توجه و پولی را که برای بزرگ‌کردن بچه‌ها صرف می‌کنند به‌شدت افزایش داده‌اند.
میزان پولی که والدین برای بچه‌ها خرج می‌کنند، قبلاً وقتی بچه‌ها در دبیرستان بودند به اوج می‌رسید، اما حالا وقتی بچه‌ها کمتر از ۶ سال و بیشتر از ۱۸ سال دارند به بالاترین حد می‌رسد.. اکثر والدین اکنون این آرزو را برای بچه‌هایشان دارند که بهتر از خودشان عمل کنند تا بچه هایشان شرایط بهتری داشته باشند. گرچه به دلیل شرایط اقتصادی ثبت نام برخی کلاس ها ممکن است برایشان مقدور نباشد. والدگری فشرده را اولین بار دانشمندان علوم اجتماعی، از جمله هیز و آنت لارو، در دهۀ ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ توصیف کردند. این سبک تربیتی از یک تغییر اساسی در نحوۀ نگرش آدم‌ها به بچه‌هایشان خبر می‌داد. هیز در کتابش در سال ۱۹۹۸، با عنوان تضادهای فرهنگی مادری نوشت که نتیجه سبکی از والدگریِ «فرزندمحور، تحت راهنمایی متخصص، از نظر هیجانی جذاب، با کار فشرده و از نظر مالی پرهزینه» بود و انتظار می‌رفت که مادران دائماً در حال تربیت فرزندانشان باشند. زمان صرف‌شده والدین برای فعالیت‌هایی مثل کتاب‌خواندن برای بچه‌ها، ساخت کاردستی، بردنشان به کلاس‌های آموزشی، شرکت در اجراها و بازی‌ها، و کمک در تکالیف مدرسه بیشتر از همه افزایش یافته است. با این همه تحقیقات نشان داده است که بچه‌هایی با والدین بیش‌ازحد دخالتگر، اضطراب بیشتر و رضایت کمتری از زندگی دارند و نیز وقتی بچه‌ها بدون نظارت مستقیم بازی می‌کنند، مهارت‌های اجتماعی، بلوغ هیجانی و عملکرد اجرایی خود را بیشتر پرورش می‌دهند. جان کلام اینکه تابستان را فصل تلاش برای کاهش دخالت‌های مستقیم والدینی ببینیم. بهتر است چهارچوب کلی برنامه‌هایی که برای تابستان فرزندان طراحی می‌شود با مشورت همه اعضای خانواده و با تکیه بر پوشش دادن این بخش‌ها باشد:
سلامت و هیجان(ورزش) یادگیری یک مهارت(دست‌ورزی) توسعه مهارت‌های ارتباط اجتماعی و معاشرت با دوستان و اطرافیان(مسجد،کانون،پایگاه،سالن و...)
وقتی این برنامه‌ریزی کلی بصورت خانوادگی انجام شد(ضمن اینکه نیم نگاهی به کاستن حجم استفاده فرزندان از گوشی و تبلت نیز داریم)، اجازه دهیم جزییات محیط و انتخاب‌های کوچک دیگر، توسط خودش صورت گیرد . به یاد داشته باشیم فرزندان ما در سایه کنترل سختگیرانه و جزء به جزءِ والدین رشد روانی سالمی نخواهند داشت. گاهی بهتر است کنار بایستیم و به تلاش‌ها و انتخاب‌های او نگاه کنیم و اینگونه است که می‌توانیم امیدوار باشیم نقش‌مان را بعنوان والدینی آگاه در پرورش فرزندانی سالم و مستقل‌درست پیش برده‌ایم.
