روشهای مدیریت فضولات انسانی به طورکلی، چهار روش برای مدیری | گلخانه هیدروپونیک خانه سبز
روشهای مدیریت فضولات انسانی
به طورکلی، چهار روش برای مدیریت فضولات انسانی وجود دارد که شامل:
دفع در سیستمهای فاضلاب کاربرد مستقیم در مزارع کمپوست بیهوازی جهت تولید متان کمپوست هوازی
در هر روش انتخابی باید بین دو عامل از بین بردن عوامل بیماریزا و حفظ عناصر غذایی از طریق افزایش زمان مورد نیاز و هزینه های مربوطه برای نیل به هر کدام از آنها سبک و سنگین شود.
دفع فضولات در سیستمهای فاضلاب
در سالهای گذشته در ایران فضولات انسانی در چاه دفن میشد و پس از پر شدن آن یا تخلیه میگردید یا چاه دیگری در کنار آن حفر میشد. اما امروزه روند اتصال کلیه منازل به شبکه فاضلاب رو به گسترش است و این کار توسط مدیریت آب و فاضلاب شهرها انجام میشود. البته استفاده از آب قابل شرب جهت شستشو و تخلیه این فضولات به سیستم، از معضلاتی است که بحث در مورد آن خارج از محتوای این کتاب است.
کاربرد مستقیم فضولات انسانی در زمینهای کشاورزی
کاربرد مستقیم فضولات انسانی با اینکه چرخه طبیعی عناصر ارزشمند را به دنبال دارد، اما مشکلات مربوط به سلامتی انسان و انتقال عوامل بیماریزا توسط آن هنوز پابرجاست. کاربرد فضولات خام انسانی علاوه بر تأمین عناصر ماکرو و مواد آلی مورد نیاز برای گیاهان، قابلیت نگهداری آب توسط خاک را نیز افزایش میدهد. این نکته کاملاً برعکس کاربرد کودهای شیمیایی است که همین عناصر راتأمین میکنند، اما 85-25% نیتروژن، 20-15% پتاسیم و فسفر آنها از طریق آبشویی از دسترس خارج میشود. کاربرد مستقیم فضولات انسانی برای کمربند سبز شهرها گزینه مناسبی است که در برخی شهرهای بزرگ مانند شانگهای در چین رایج است. در کوتاه مدت، کاربرد مستقیم کود انسانی هزینه و نیاز به کاربرد کودهای شیمیایی را برطرف کرده و از شسته شدن اضافی آنها (کودهای شیمیایی) به آبهای منطقه جلوگیری میکند. البته در اینجا نیز مشکلاتی وجود دارد که خارج از بحث این مقاله است.
کمپوست بیهوازی
برخلاف دو روش قبلی هدف اصلی از این روش تولید بیوگاز (عمدتاً تشکیل شده از متان و دیاکسیدکربن) برای مصارف خانگی و تولید برق است. این روش باعث از بین رفتن قسمت اعظم پاتوژنهای موجود در مدفوع شده و علاوه بر تولید گاز، تولید کودی غنی می کند. موانع عمده کاربرد کمپوست بیهوازی دو عامل است. اول، تجزیه بیه وازی بسیار هزینه بر و مشکلتر از دو روش قبلی است و دوم، با اینکه ماده حاصله بسیار غنی تر و پاتوژنهای کمتری نسبت به کاربرد مستقیم در زمین دارد، اما باید فرایندهای بیشتری جهت از بین بردن تمامی میکروارگانیسمهای بیماریزا روی آن انجام شود و این کار هزینه بر است. لازم به ذکر است که مدفوع انسانی به تنهایی در شرایط بیهوازی تبدیل به کمپوست نمیشود و باید با مواد کربندار مانند پسماندهای غذایی یا کشاورزی مخلوط شود تا در شرایط بیهوازی تولید بیوگاز نماید. شرایط لازم و نحوه تولید بیوگاز نیز خارج از بحث این مقاله است.
