حسین شمسیان

2021-07-14 21:35:10 .
ح_ق یا ه_ق !!؟
دعوای قدیمی هلیا با چند دوست هم‌سن و سالش، بر سر موضوعی به قول خودش پوچ و بی ارزش، چند روزی است دست‌مایه بحث و گفتگو شده است.
عده زیادی اورا نماد سقوط و انحطاط و به لجن کشیده‌شدن جامعه و نسل جوان می‌دانند! گودزیلایی که ناگهان آبروی نظام و جامعه را برده است!
نه هیجانات جوانانه و نه تأثیرات فضای مجازی و... هیچ‌یک مورد بحث قرار نمی گیرد!
برعکس، انگار خیلی‌ها دنبال خنک کردن دلشان و منکوب کردن این دختر جسور و نشان دادن او به عنوان یگانه‌شرور اجتماع هستند و چنین وانمود می‌کنند که با مجازات حداکثری او، ریشه جرم و جنایت (!!) برای همیشه برکنده می‌شود!
هلیا بدون قمه با دوستش دعوا کرد و بعد از دعوا، قمه‌اش را نشان داد، او همان چیزی است که نشان می دهد نه کمتر و نه بیشتر و البته معتقدم او و اغلب دختران و پسران این روزها با هر شمایلی، در باطن خیلی بهتر از ظاهرشان هستند و تنها ممکن است از این جهت بین ظاهر و باطن‌شان تفاوت و پنهانکاری باشد!
اما او که ظاهر و باطن یکسلن دارد، جرمش بیشتر است یا آنکه سر سفره جمهوری اسلامی، با ریش تیغ می زند و به روی ارزش ها قمه می‌کشد!؟
حسین قمه‌کش (ح_ق) بد تر است یا هلیا قمه‌کش(ه_ق) !؟
همه تمرکز بر روی مجازات یا حتی درمان را متوجه ح_ق کنیم یا ه_ق ؟!
به‌جد معتقدم «هلیاها» و خیلی دیگر از «بچه‌ها» ،با اندک ملاطفت و توجهی، از ه_ق به افراد مفید و مهربان و بدردبخور تبدیل می شوند. معتقدم آنها محبت ندیده اند‌ حالا یا از ما یا خانواده یا هردو!
اما چه کنیم با ح_ق و داعیه دارانی که همه عمر محبت دیدند، مهر دیدند، بالا نشستند، تعریف و تمجید شنیدند، تشویق شدند و بعد از اینهمه محبت، قمه‌کش شدند و به صغیر و کبیر فحش می دهند!؟
پشیمانی هلیا همین است که دیگر دعوا نکرد و قمه‌اش را غلاف کرد و زشتی کارش را فهمید، بر این اساس او را مستحق مجازات نمی‌دانم.
اما کسی که مدتهاست از علامه مصباح تا حاج حسن شایانفر و...را بی محابا زیر تیغ کینه گرفته و بر آن اصرار و تاکید تکرار دارد چه!؟
او چه بیماری‌ای دارد؟
درمان یا مجازاتش چیست!؟
بیمار را درمان می‌کنند.
اگر بدحال است، بستری می‌کنند.
اگر خودزنی می‌کند، دست و پایش را می‌بندند
و اگر تمارض می‌کند تا از مجازات بگریزد، تنبیهش می‌کنند تا جامعه در امان باشد.
نباید اجازه داد الفاظ مقدسی مثل شهید و فرزند شهید، دست‌مایه قداره کشی قرار بگیرد و آبروی سیصدهزار شهید و چند میلیون فرزند شهید، بی‌حساب به جیب کسی که در خوش‌بینانه‌ترین فرض، نیازمند درمان است ریخته شود.
https://www.instagram.com/p/CRUQDumoKLA/?utm_medium=copy_link باز کردن / نظر دهید

2021-07-04 21:14:24 .
میراث ماندگار
قسمت سوم
مردم هم کم کم فکر کردند انتخابات و دموکراسی همین است! نه برنامه ای،نه کارنامه ای نه امتحانی و‌ نه نمره ای!
شب انتخابات، یکی‌ بیانیه «تکرار» می دهد و یک محفل با عکس امام و‌ رهبری لیست می بندد و آن یکی سلبریتی و ورزشکار و فرزند شهید و ... در لیست می چپاند!!
فائزه هاشمی،محمدرضا خاتمی، سعید ابوطالب، بهروز افخمی، علیرضا دبیر، نرجس سلیمانی و... انسان های محترمی بودند که با همین روش رای آوردند و حتی گاهی رای اول و تاریخی انتخابات را!
بعدها کار بدتر شد و به کیف کش ها و اصحاب سر رسید و داماد ها و خاله خان باجی ها رسید!!
این یعنی حتی اگر ما رای اول را هم داشته باشیم،شکست قطعی خورده ایم.
آدمهای یکبار مصرف، بی سابقه و طبعا بی آینده ای که ازکوچه ای وارد معرکه سیاست می‌شوند، با آسانسور به طبقه بالا می روند و از کوچه بعدی باید بروند و اگر نخواهند بروند، داستان می شود!!
درکنار این مصیبت بزرگ، بدبختی بی برنامگی بدتر بود و هست.
کسی دقیقا نمی‌داند مانیفست اقتصادی کارگزاران با حزب مشارکت منحله یا موتلفه چه تفاوت و تضادی دارد؟
سیاست خارجیشان چطور و....
یک‌ شبه اسمی بیرون می‌آید و‌چون به عالم و‌ آدم بدهکار است، شرکت سهامی درست می‌شود و بعد، هیچ برنامه ای در کار نیست!
همه می‌گویند مثلا شهر را ارزان اداره میکنیم!
همه می‌گویند شایسته سالاری می‌کنیم!
خب مگر در دنیا کسی هست که شعار انتخاباتی اش دزدی و شایسته نه سالاری باشد!!؟
با این شعارها، ما کلا هیچ‌ برنامه ای نداریم و فقط آرزومند پیروزی در انتخابات هستیم و فردای آن، روزمرگی گریبان کشور را می گیرد.

اما راهکار چیست؟
انتخابات امری وارداتی است و‌ ما آن را به اعتبار کارکرد خوب و منطقی اش پذیرفته‌ایم، به اعتبار آنکه تا حدودی مردم را بر زندگی خود مسلط می‌کند، در قانون اساسی آمد و شد سند ملی.
اما راستش به اندازه یک خودرو برای آن ارزش قائل نیستیم!
یعنی لوازم یدکی و قطعات آن را وارد نکردیم!
در آمریکا* از یکسال قبل کاندیداها مشخص هستند، معاون اول و برخی وزرا معلومند، حزب معرفی کننده کاندیدا برنامه دقیق خود را منتشر میکند و...اما ما تا یکماه مانده به انتخابات هنوز گمانه زنی میکنیم که لاریجانی می آید یا نه!!؟ جهانگیری تایید صلاحیت می شود یا خیر!؟
در فلان کشور مردم می‌دانند که اگر حزب الف رای بیاورد، مهاجران را بیرون می کند یا در فلان جنگ شرکت نمی‌کند، ما حتی نمی‌دانیم اگر لیست ائتلاف رای اورد، شهردار تراکم می‌فروشد یا نه!؟ دستفروش ها زیاد می شوند یا کم!؟طرح تفصیلی تغییر می کند یا...؟!

«قسمت چهارم و آخر در پست بعدی »

https://www.instagram.com/p/CQ6iGODsjR_/?utm_medium=copy_link باز کردن / نظر دهید

2021-07-02 21:38:40 .
میراث ماندگار
(قسمت دوم)
سالها از آن روز گذشته و اکنون بیش از دویست حزب داریم ولی بی تعارف همه آنها نماینده دویست هزار نفر هم نیستند!
این یعنی اما آن میراث را گم کرده ایم و
در نتیجه در انتخابات ها می یینیم که چه اصلاح طلب و چه اصولگرا، در برنده ترین انتخابات ها هم بازنده اند!
موضوعی که می‌توان با مرور منصفانه هفتاد و شش تا الان به راحتی و درستی درک کرد.
تشکل های فراگیر مردمی ( که بصورت نمادین به آنها حزب می‌گویم ولی درگیر اسمشان نیستم) سه ویژگی مهم دارند:
قدرت اقناع مخاطب و بسیج گری عمومی
برنامه دار کردن کشور
پاسخگو کردن حزب و تشکیلات حاکم
سه گانه ای که کلا از دست رفته است و ما از نداشتن آنها به این روز افتاده ایم!
اما چرا این میراث ارزشمند از دست رفت؟
تبعات آن چه بود؟
و اکنون چه باید کرد؟
دکان کار تشکیلاتی واقعی با شهادت دکتر بهشتی تعطیل شد،دکان داری باب شد، دیکتاتوری حزبی، حذف رقیب، پرونده سازی و ...
در نتیجه وحشت استبداد حزبی آغاز شد! وحشت اینکه اگر کسی وابسته به حزبی نباشد، امکان رشد و بالا آمدن نخواهد داشت. این ترس مهمی بود
عده زیادی می ترسیدند که دیکتاتوری حزبی جایگزین دیکتاتوری فردی پهلوی شود!
باید در دهه شصت نفس کشیده باشید تا معنی این حرف را از زبان نخبگان ملتی که تازه از زیر آوار پادشاهی چندهزارساله نجات یافته بود بفهمید! ترس کمی نبود و ظاهراً حق هم بود!
اما نبود که!
وقتی کار تشکیلاتی تعطیل شد
کادر سازی تعطیل شد
نخبه پروری به محاق رفت
برنامه ریزی و رقابت بین برنامه ها از بین رفت
پس مملکت بدون کادر و برنامه چطور باید اداره می شد!؟
بی تعارف اگر نهادهایی مثل سپاه و جهاد (این یادگاران ارزشمند امام)نبودند، اگر دانشگاه جبهه ها نبود، نظام اسلامی خیلی زود از نیروی انسانی خبره و توانمند خالی می‌شد و راستش، حالا هنوز هم از همان انبان می‌خوریم.
اما مشکل بیش از این بود، در نبود کادرهای تشکلیاتی و برنامه ریز، در نبود ساختارهای شفاف، کم کم « محفل» جای «تشکیلات» را گرفت
بخصوص محافل امنیتی، کسانیکه دسترسی ها و رانت های خاص داشتند
آنها نه به کسی پاسخگو بودند، نه می شد چیزی به گردنشان انداخت!
پیروزی انتخاباتی برایشان جشن شادی می آورد اما شکست عزادارشان نمی کرد و چیزی از ارزش هایشان کم نمی‌کرد!!
سایه هایی حاضر در هر دولت و مجلس و شورایی، از این لیست به آن گروه ، از این کابینه، به آن شورا!!
مردم هم کم کم فکر کردند انتخابات و دموکراسی همین است! نه برنامه ای،نه کارنامه ای نه امتحانی و‌ نه نمره ای!...

ادامه در پست بعدی تقدیم می شود

https://www.instagram.com/p/CQ1XxQMMmOJ/?utm_medium=copy_link باز کردن / نظر دهید

2021-07-01 19:54:12 میراث ماندگار
(یک)
کشف میراث گمشده، رویای لذت بخشی است که همه آرزویش را دارند.
مثل رویای فقیری که ناگهان وکیلی به او خبر ارثیه ای کلان می دهد و اندکی بعد، زندگی اش از این رو به آن رو می شود!
طبیعتاً هرچه متوفی ارزشمندتر و بزرگتر باشد، قطعا میراثی گران بهاتر برجای می گذارد
چهل سال از شهادت شهید بهشتی گذشته و متاسفانه از میراث ارزشمند او، چیزی جز چند عکس و فیلم و صوت و این سالها، چیزی جز فرمان «عاشق شوید» به دست نسل نیازمند بعدی نرسیده است!
میراثی حداقلی از گنجینه ای بزرگ که به سبک فیلم های علمی تخیلی, در یک لحظه به زیر زمین فرو رفته است!
نشر فیلم و عکس و ... اینها خوب است، اما اینکه تا آخر هم نفهمیم بهشتی که بود، خیلی خجالت آور و ناراحت کننده است.
الان بهشتی ، همان فیل مثنوی است و کسی درست نمی‌داند شمایل کامل او چه بود، یکی خانواده، یکی‌عدالت، یکی‌تدین عمیق ، یکی عاشقی و ... از او روایت میکند اما دال مرکزی و نقطه کانونی او چه بود؟
سال شصت یکدفعه شعار غلطی سر زبانها افتاد که « آمریکا در چه فکریه؟ ایران پر از بهشتیه»!!! بزرگترها و کسانیکه که با او زندگی کرده بودند، سر تاسف و انکار تکان می دادند و تاریخ چهل ساله ثابت کرد که آن شعار غلط بود و او تکرار نشدنی بود!
علت هم دقیقا مدفون شدن بزرگترین میراث او زیر آوار مشکلات پی در پی کشور بود جوری که رهبر عزیز امروز و رییس جمهور آنروز هم با آن همه درایت و هوشمندی، نتوانست به تنهایی آن بار را بکشد و پنج سال بعد از شهادت، کار زمین ماند!
آن میراث عظیم « تشکیلاتی فکر کردن و ساختار سازی » بود
این مغز متفکرِ بهشتی بود که فهم شورایی داشت، شورای انقلاب پیشنهاد داد و حزب جمهوری اسلامی درست کرد، آن هم در زمانیکه عده‌ای از بزرگترین افرادی که می‌شناسیم، رفراندم قانون اساسی را هم لازم نمی‌دانستند و برای تشکیل « شورای خبرگان » به جای رای و نظر مردم تلاش می‌کردند و البته حضرت امام خمینی سرجایشان نشاند.
آری او از بن دندان معتقد به تشکیلات و کار تشکیلاتی مردمی و مشارکت مستمر مردم در همه عرصه ها بود و از صبح شهادت، این سفره جمع شد!
«آقا» بعنوان نزدیکترین اندیشمند به مشرب بهشتی، سکان «حزب جمهوری اسلامی» را بدست گرفت، اما از همان روز نخست آنقدر حلقه تنگ شد که پنج سال بعد حزب تعطیل شد!
سالها از آن روز گذشته و اکنون بیش از دویست حزب داریم ولی بی تعارف همه آنها نماینده دویست هزار نفر هم نیستند!
این یعنی اما آن میراث را گم کرده ایم ...
ادامه دارد ....

https://www.instagram.com/p/CQycO56sP2C/?utm_medium=copy_link باز کردن / نظر دهید

2021-06-24 00:21:14 .
روحانی و مشارکت

انتخابات تمام شده و در کنار مسایل مختلف،بحث میزان مشارکت هم مطرح است و هرکس دنبال علت کاهش مشارکت است، حتی حسن روحانی !!
اصلاح طلبان می کوشند علت اصلی را «غیر رقابتی» بودن انتخابات بیان کنند و اشاره ای به حمایت های آشکارو پنهانشان از همتی نمی‌کنند، حتی به «لیست جمهور» که مورد تایید مکتوب محمد خاتمی قرار گرفت و هیچ اقبالی به آن نشد هم کاری ندارند
روحانی آنقدر از مرحله پرت است که میگوید اگر مشکل اقتصادی علت کاهش مشارکت بود، پس چرا سیستان و بلوچستان مشارکت کم نشد!!! و خبر ندارد که آنجا هم مشارکت کاهش چشمگیر داشته است!
برخی کرونا را علت مهم و اصلی می دانند و خلاصه هر کس چیزی می گوید.
من معتقدم « تحقیر مردم» اصلی ترین علت کاهش مشارکت بود
۱- تحقیر اقتصادی باعث شد که مردم با سرعت باور نکردنی به زیر خط فقر سقوط کنند و امیدشان برای دست یابی به اولیات زندگی مثل مسکن و خودرو و ازدواج و... به رویای محال بدل شود
۲-تحقیر شخصیتی همان التماس هشت ساله روحانی به غرب بود که به معنی واقعی کلمه «هیچ» دستاوردی برای مردم نداشت و برعکس باعث سرخوردگی و بی عزتی مردم و از دست دادن همان اندوخته های پیشینشان شد.
بر خلاف خیلی ها، مردم را به اصلاح طلب و اصولگرا تقسیم نمی‌کنم و معتقد به «قشر خاکستری» نیستم. برعکس معتقدم مردم عمدتا رایی معطوف به دو عنصر « عزت» و « معیشت» دارند و از قضا دولت روحانی در تلاشی هشت ساله، این دو عنصر را به نحو چشمگیری در مردم نابود کرد.
آنها از ایجاد تغییر ناامید شدند، رای دهندگان به روحانی (که اینبار عمدتا پای صندوق نیامدند) ضد انقلاب نیستند، ناامید و سرخورده اند و معتقدند تدبیر و امید دولت روحانی، ریشه تدبیر را کند و نهال امیدشان را خشک کرد
این علت العلل ماجراست.
پیام محمد خاتمی و دیگران ، حرف های گزنده همتی و مهر علیزاده در مناظرات و... نتوانست و نمی تواند باور آنها که به اعتمادشان خیانت شده را احیا کند و اساسا موضوع به این سادگی نیست.
بار آیت الله رئیسی از این جهت سنگین تر از همه و همیشه است، او تنها وارث ویرانی کشور نیست،او مسئول تیمار و احیاء امید دلهای شکسته ایرانیان است.
آنها که آدرس دیگری می دهند، هنوز هم نمیخواهند بپذیرند روحانی با مردم چه کرد!
#روحانی
#رئیسی
#ایران
#انتخابات
https://www.instagram.com/p/CQeQZeAhFN7/?utm_medium=copy_link باز کردن / نظر دهید

2021-05-02 22:21:53 سردار دیپلماسی، ابوموسی اشعری!!

معتقدم لُب سخنان رهبر معظم انقلاب درباره سخنان ظریف این چند واژه بود:
۱. دشمن شادکن بود
۲. مایه تاسف و تاثر است
۳. تکرار حرفهای امریکاییها است
۴. خطای بزرگ
۵.نباید از یک مسئول جمهوری اسلامی شنیده می شد.
و درباره نقش وزارت خارجه هم فرمودند:
«سیاست خارجی در هیچ کشوری در وزارت خارجه انجام نمیگیرد. وزارت خارجه مجری است...در شورای عالی امنیت ملی تصمیم‌گیری می شود و البته وزارت خارجه هم مشارکت دارد.»
با این فرمایشات، تکلیف ظریف و حامیانش معلوم است و مظلومیت حاج قاسم، دامن آنها را گرفت.
اما لازمست دو نکته مهم را متاثر از فرمایشات امروز بیان کنم؛ نخست بیانیه اینستایی ظریف و دوم بحث اختیارات وزارت خارجه

نخست: بیانیه ظریف
بیانیه ظریف در هوای نفاق، پوستین وارونه ای برای عوام و ساده دلان بود. او بدون پذیرش خطاهای تاسف برانگیز و همراهی اش با قاتلان شهید سلیمانی، در تعریض صریح به فرمایش آقا می گوید: «نقطه پایانی بر بحث های کارشناسی »!!
گویی او یگانه کارشناس میدان است و حرفش هم درست و بی نقص است، اما در یک نظام توتالیتر، ناچار به تسلیم و تمکین است!! لذا از نقطه پایان سخن می گوید!
رهبر انقلاب مستدل از نقش حاج قاسم و قدس در غرب آسیا و تضاد آن با «دیپلماسی انفعالی» می گوید و ظریف به جای وقوف به خطایش ‌و‌ درک اینکه اشتباه کرده، ادای سرباز در می آورد و انگار می گوید:« حالا که شما ناراحت می شوی، من دیگر حرف کارشناسی نمی زنم»!!
آیا او یگانه کارشناس است و ممکن نیست خطا کرده باشد!؟ حتی با اینهمه حجت و بینه آشکار میدانی!؟
دیپلماسی انفعالی معنایی جز تسلیم و عقب نشینی پی در پی در برابر سیاست های غرب دارد!؟ مثلا عقب نشینی در ماجرای محاصره یمن مصداق آن نیست!؟
این نحوه برخورد، حداقل گویای نفهمی در موضوع نیست!؟ حداکثرش‌ را نمی دانم...
دوم: اختیارات وزارت خارجه
برخی مثل عباس عبدی، کودکانه عبارت «وزارت‌خارجه مجری است نه سیاستگذار» را ابزاری برای تبرئه وزیر و دولت در همه فجایع دستگاه دیپلماسی از جمله برجام دانسته اند!!
اما باید در نظر داشت که
این سخن در مقابل زیاده خواهی ظریف که در تقابل پوشالی «میدان- دیپلماسی» توقع داشت که عنان امور به اویی که بدیهیات سیاست و دیپلماسی را بلد نیست سپرده شود، پس به او تذکر داده شد که تو مجری هستی نه بیشتر!
دیگر آنکه مجری بودن، دال بر تایید همه کارهای او نیست، مثلا در برجام، رهبری اولا بدبینی عمیق خود را به مذاکره با دشمن اعلام کرد و حتی فرمودند:« تجربه این مذاکرات، ظرفیت فکری ملت ایران را بالا میبرد...»اما دولتی ها با بازی در شورای امنیت ملی و فضا سازی در افکاری عمومی، مجوز مذاکره حتی با آمریکا را گرفتند ،ثانیا رهبری شروط متعدد گذاشتند که هیچ یک عملی نشد، اینها گردن مجری است یا رهبری!؟
آنها که کودکانه می کوشند خسارت محض را به حساب امام جامعه بگذارند، حتما خلع امام علی از حکومت و جانشینی معاویه را که توسط ابوموسی اشعری رقم خورد، کار و خواست خود حضرت می دانند!
به همین اندازه پوچ و بی منطق!

@h_shamsian

https://www.instagram.com/p/COYaa8BBpzh/?igshid=1h8rr9m636zxz باز کردن / نظر دهید

2021-04-27 23:45:44 .
سرباز فاتح
وزیر مغلوب

انتشار فایل صوتی ظریف منشأ حرف و حدیث های فراوانی شده و تمامی هم ندارد.
اتاق عملیات روانی دولت، رسانه هایی مثل خبر آنلاین و ایسنا و روزنامه های زنجیره ای را مأمور به منحرف کردن اذهان کرده و افرادی مثل مهدی نصیری و سعید شریعتی هم مامور یا اقلا مشغول القائات خاص شده اند
اما ماموریت چیست؟
بنظرم مهمترین هدف، ایجاد اغتشاش در ماشین ادراکی مردم است تا با مغلوبه کردن میدان، صحنه شکست سنگین وزیر از سرباز وطن ، گم شود و در قال و مقال عامل انتشار و...، مکنونات قلبی و اهداف اصلی پنهان بماند !
برای نیفتادن در این تله باید، به این تفکیک سه گانه توجه کرد:
۱- اولویت اول این است که تردید نکنیم موضع جواد ظریف، همانست که گفته و هیچ چیز نباید روی این ادراک و باور عریان پرده بیندازد. این حاق واقع و دال مرکزی گفتمان جریان غربگراست که حاضر است سرباز رشید میدان را فدای دیپلماسی افلیجی کند که از راه خنده و قدم زدن، ننگ تحریم و ذلت تسلیم را به ارمغان بیاورد.
۲- نکته بعدی توجه به اهداف انتشار مصاحبه و رصد اینکه بقیه منتشر نشده اش(چه فایل ظریف چه فایل بقیه کابینه) کی و چگونه منتشر خواهد شد و آن هدف را چگونه تکمیل خواهد کرد. همینجا یادمان باشد که طراحان با تاکید پررنگ و زننده ای، می کوشند ظریف و کلا سیستم انتخابی کشور را مسلوب الاختیار و مطیع سامانه های انتصابی نشان دهند. این خیانتی بزرگ و خطری جدی است که البته با حقیقت نیز فرسنگ ها فاصله دارد. یک روی سکه این خود تحقیری ظریف، توجیه شکست مطلق او در کسوت دیپلمات است و روی دیگر، تهییج افکار عمومی است تا با غیرتی کردن جماعت هُرهُری و پیاده نظام پروژه«تَکرار» آب رفته را به جوی برگردانند.
۳- و در آخر توجه به اینکه اهداف انتخاباتی این سناریو چیست و طراحان یا وارد شوندگان به ماجرا و موج سواران، از این نمد چه کلاهی برای سر مردم در انتخابات خواهند بافت.
بدون توجه و تفکیک دقیق این موارد، احتمال اسیر شدن در هزار توی مباحث بی پایان فراوان است.
یادمان نرود در هر فرضی برای موارد دو و سه، مصاحبه، حرف دل ظریف است و نباید آن را از نظر دور داشت.
در باره موارد دوم و سوم هم نیازی به غیب گویی یا تحلیل های فضایی نیست، نفوذ در دولت بر کسی پوشیده نیست، کاندیدا سازی هم کار آسانی نیست.
یعنی حواسمان باشد که در عرصه سیاست، جنازه هایی هستند که نه تنها مردم، بلکه جریانات اصلی سیاسی هم زیر تابوت آنها نمی روند، پس از آمدن امثال لاریجانی نگران نباشید که هبچند!
خلاصه مراقب اساتید عملیات روانی دولت باشیم.
#ظریف
#سرباز باز کردن / نظر دهید

2021-04-23 00:04:35 هفت سوال
با آنکه همه روشنگری ها و پیش بینی های قبل از تصویب برجام، در هزار توی سیاست و پیغام های آنچنانی و مصلحت سنجی ها و فرصت سوزی ها، نادیده گرفته شد و بعدها همان ها مدعی بصیرت و طلبکار ملت شدند و احتمالا باز هم در به همان پاشنه ایام برجام خواهد چرخید...
اما بخاطر دوستانی که مدام می پرسند، چند سوال ساده از مذاکره کنندگان و حامیانشان در داخل می پرسم، بماند به یادگار:

۱- آیا آمریکا تحریم های مربوط به برجام و ملحقات بعدی آن را لغو می‌کند یا موقتا تعلیق می‌کند؟ کدام ها تعلیق و کدام ها لغو می شوند؟
۲- تحریم هایی که تعلیق می شوند، تا چه مدتی تعلیق هستند و چه تضمینی داریم که تعلیق آنها مجددا تمدید شود؟
۳- فارغ از محتوای توافقنامه، رییس جمهور بعدی آمریکا(که سال ۲۰۲۳ انتخاب می شود) مجبور به التزام به آن است یا او هم می‌تواند مثل ترامپ زیر میز بزند و ما را به خانه اول و‌عقب تر برگرداند؟
۴-همزمان با مذاکرات، کنگره آمریکا از طرح جامع تحریم ها رونمایی کرده است! این تحریم ها تاثیری در مذاکرات با نتیجه آن ندارد؟
۵- حتی اگر آمریکا همه تحریم ها را لغو کند، تضمینی وجود دارد که آنها را به نامی دیگر ، مثلا حقوق بشر، موضوعات منطقه ای و.... مجددا اِعمال نکند؟
۶- راستی آزماییِ مهمترین تحریم ها یعنی تحریم بانکی، فروش نفت، بیمه دریایی و... چگونه خواهد بود؟ آیا مثل باز کردن هزار ال سی در یکروز راستی آزمایی می شود یا براساس نظر کارشناسان دلسوز غیر دولتی صورت خواهد گرفت؟
۷-اگر در اثر این توافق، آمریکا به برجام بازگشت، آیا این بازگشت تله ای برای اجرای بند ماشه نیست؟

پ ن: برخی معتقدند نظام ناچار به پذیرش شرایط تحمیلی اخیر است و برای آن تحلیل می نویسند. در این باره هم بزودی متنی تقدیم می کنم.
#برجام
#روحانی
#هسته_ای باز کردن / نظر دهید

2021-04-23 00:04:32 باز کردن / نظر دهید