کارگردان فیلم سازی بلد نیست/ کار به معمولی ترین شکل برگزار میش | سینما هفت
کارگردان فیلم سازی بلد نیست/ کار به معمولی ترین شکل برگزار میشود/ پر مخاطب بودن سریال غافل گیر کننده است فراستی: امشب سریال بازی ماهی مرکب را بررسی و نقد کنیم. سریال پرفروش نتفلیکس. یک کمپانیه سرمایه داری که فیلم های مارولی را پر رنگ کرد. هاشم زاده: پر مخاطب بودن این سریال غافل گیر کننده است زیرا این سریال چیزی ببشتر باقی سریال ها ندارد و حتی ضعیف تر است. نکته اصلی اما سرمایه گذاری نتفلیکس در شرق آسیاست. به خصوص سریال های کره ای. تاریخ سریال سازی در کره قدمت بسیاری دارد. طوسی: انتخاب کره من فکر می کنم به عقبهء سرمایه داری کره باز می گردد زیرا چیزی شبیه به خود غرب است. این مینی سریال یک اثر تباه شهر است. الگویی که قدمت زیادی دارد. مثل پرتقال کوکی کوبریک. اما در این سریال در حالی که اثر عامه پسند است ولی زیاده گوست و متول. کار به معمولی ترین شکل برگزار می شود و این جای بررسی دارد که چرا اینکار این همه مورد استقبال قرار گرفته است. هاشم زاده: خیلی ها از رو دست زدن سریال لذت برده بودند. این خیلی عجیب است زیرا سریال های بهتری در این الگو قرار دارند و این تنزل سلیقه مخاطب قابل بحث است. مخاطبی که به آثار کم کیفیت اقبال دارد. فراستی: نتفلیکس یک کمپانی جدی است و به خوبی می تواند یک تبلیغات جهانی انجام دهد. من فکر می کنم خشونت در این کار یکی از دلایل اقبال آن است. خشونتی که ظاهرا علیه سرمایه داری است. خشونتی ضد انسانی عنان گسیخته! گویی کره لقمه مناسبی برای سرمایه داران است. کارهای کره ای به شدت مبلغ سرمایه داری است. من شک دارم که این خشونت واقعا در خود کره وجود دارد که این همه در آثار کره ای وجود دارد. دوربین طرف مهاجمان است نه مردم. فبلمساز ادعا می کند ضد سرمایه داری است اما کاملا همراه آن هاست. برنده سریال یک شخصیت نیمه منگل نیمه منفعل است. اصلا معلوم نیست چه می کند. سخنرانی در مورد زندگی او هم با همان حرکت دوربین از بین می رود و نشان می دهد کارگردان فیلمسازی بلد نیست. طوسی: سریال قرار است بگوید اشراف به پوچی رسیده اند که دنبال چیزهای جدید هستند اما به شدت سطحی و دم دستی است.
