جواد طوسی: مهمترین رکن فیلم کودا خانواده است. خانواده در این | سینما هفت
جواد طوسی: مهمترین رکن فیلم کودا خانواده است. خانواده در این سال ها دچار دگردیسی شده است اما کارگردان یک قالب خوب را برای عبور از ناملایمات انتخاب کرده است. به نظر من خنثی ترین آدم با دیدن این فیلم تحریک می شود و دچار احساسات انسانی می شود. شخصیت های فیلم در عین سادگی روابط انسانی را دارند. نقطه مرکزی فیلم یک دختر نوجوان است که نظاره گری و خیره شدن آن به شرایط یک نقطه عاطفی ایجاد می کند و بسیار سینمایی است. شروع فیلم پیش درآمد بسیار خوبی دارد. در همان ابتدا تصویر خوب و موجزی از کل داستان را نشان می دهد. نگاه فیلم به شدت امروزی است. هم به خانواده هم به شخصیت ها. هم نگاه کنایه آمیز دارد و خانواده و انسانیت را الگو می کند. به گونه ای که می توانند پیشبرنده باشند در نقصان ها.
محمد تقی فهیم: این فیلم نسخه ای از یک فیلم فرانسوی است. فیلم فرانسوی جایزه های زیادی گرفته است اما ناشنوایان آن را خیلی نپسندیده اند و نقدهای زیادی به آن داشته اند. و حتی آن را شرم آور دانسته اند. فیلم اجرای خوبی دارد. فیلم یک هویت مکانی خوب دارد و روی فیلمنامه آن هم به خوبی کار شده است. دو عامل اصلی در فیلم کار شده اند. خانواده و شغل. فیلم کاملا برای حفظ کانون خانواده ساخته شده است.
مسعود فراستی: فیلم فرانسوی فاجعه است. نه کار را در می آورد و نه خانواده را. دختر آن فیلم واقعا مسخره است. خانواده آن به شدت بد است. این فیلم نعل به نعل مثل همان است اما چیز دیگری می سازد. موضوع و محتوا در واقع یکی است ولی کاملا فیلم متفاوت است. از پلان اول فیلم شروع می شود. ماهی گیری در همان ابتدای فیلم برای ما مساله می شود. کار به عنوان یک رکن قصه همان اول ساخته می شود و ما می فهمیم شخصیت ها کارگرند. از اینجا به بعد همه چیز مساله می شود. خانواده هم همان اول در کشتی می بینیم. پدر و پسر چون حرف نمی زنند ناخودآگاه همدلی برانگیز نیستند. من مطمئن هر فیلمسازی در مورد معلولیت فیلم بسازد حتما آن را خراب می کند. اینجا اما فیلمساز آن را با پلان های درست و روابط انسانی همدلی برانگیز می سازد. کارگردان شخصیت های ناشنوا را گام به گام می سازد. پدر را می سازد به گونه ای که وقتی در کنسرت اشک می ریزد آن را می پذیریم. @haft_tv3
