جنایت بی دقت: فراستی: من شهرام مکری را آدم فیلم بین و سینما | سینما هفت
جنایت بی دقت: فراستی: من شهرام مکری را آدم فیلم بین و سینما دانی می دانم. او به شدت اهل نقد است و می توان با او دیالوگ کرد. فیلمنامه فیلم جایزه های متعددی گرفته است. اما مشکل اصلی فیلمنامه است. طوسی: بد نیست به بهانه فیلم جنایت بی دقت در مورد فیلم های پست مدرن در ایران صحبت کنیم. دنیای شهرام مکری از اشکان و انگشتر متبرک تا جنایت بی دقت می توان گفت ما چون گذر مدرن تا پست مدرن را نداشتیم نمی توان مولفه های پست مدرن را در فیلم های این چنینی دید. توجیه مکری این است که جامعه پارادوکسیکال ما رو سوق می دهد به جهتی که فیلم اول با سینما بازی کند و سپس به سمت تاریخ برود. مکری می خواهد با ابزار سینما با تاریخ رو به رو شود. اما سوال این است که در طول این سال ها چه فیلمی در مورد آن واقع تراژیک انجام شده است. مکری به طور همزمان نمی تواند سه روایت خود در فیلم را پیش ببرد و کمی دچار کسالت آوری می شود. فهیم: مکری دو مولفه و ویژگی دارد. به شدت به دنبال مضمون است و تکنیک. این فیلم جذابیتش در مضمون است. اصلی ترین مشکل فیلمنامه این است که مکری به شدت دنبال تکنیک بوده است و اینبار به سراغ فیلمنامه هم آمده است. این موضوع باعث تکه تکه شدن فیلم شده است. خوب سینما را می شناسد اما ترکیب این فرم و تکنیک را نمی داند. فیلمنامه این فیلم قصه ندارد اما پر دیالوگ است. یعنی فیلم از نقطه آ به به نمی رود. فیلم به روز مرگی کاذب دچار می شود. فراستی: فیلم یک پلات اصلی دارد که در مورد سینما رکس است. دو پلات دیگر یعنی دختر ها و مرد نظامی فرعی هستند. اگر پلات های فرعی را حذف کنیم فیلم واضح تر می شود. انگار یک جوان تازه به دوربین رسیده با یک بودجه ای یکی از پلات های فرعی را ساخته است. به گونه ای که هیچ ربطی هم به پلات اصلی ندارد. ربط مضمونی و پست مدرن پلات ها هم سینمایی نیست و بیرون از فیلم است. از بطن قصه اصلی نیست. دو پلات فرعی کاملا اضافه است. @haft_tv3
