«سرباز شماره صفر» سوژه‌ای بکر از یک رزمنده/ انتخاب سوژه توسط م | سینما هفت
«سرباز شماره صفر» سوژه‌ای بکر از یک رزمنده/ انتخاب سوژه توسط مستندساز، خودش نیمی از راه فیلمسازی است محمد سلیمی راد کارگردان فیلم مستند «سرباز شماره صفر» و سعید هاشم زاده منتقد در میز نقد مستند مهمان محمدحسین لطیفی بودند. سعید هاشم زاده درباره این فیلم مستند بیان کرد: اگر بخواهم از کل به جزء بروم، ارتباط عمیق و نزدیکی با سوژه فیلم برقرار کردم و فیلم را دوست داشتم و حتی در «سینما حقیقت» هم تماشای آن را توصیه می‌کردم. شیوه ساخت این فیلم بر اساس شیوه مشاهده‌ای مشارکتی است که دوربین در کنار سوژه ای که قرار است فیلم از او ساخته شود، می ماند اما ناپدید می‌شود تا سوژه زندگی عادی خودش را داشته باشد بدون اینکه حضور دوربین حس شود. در واقع سوژه را به مشارکت در تولید می‌گیرد و سوژه به تولید کمک می‌کند. شخصیت جهانگیر که نقش اصلی و محوری کار است که در مورد انتخابش دوست دارم بدانم، کسی است که در تولید هم کمک کرده است و انگار دوربین برایش ناپدید شده و زندگی عادی خودش را می‌کند. خیلی دوست دارم که کارگردان درباره ایده این فیلم و انتخاب جهانگیر صحبت کند. لطیفی نیز گفت: شخصیت جهانگیر اتفاقا قابلیت‌های بازیگر شدن را دارد، چراکه بودن دوربین را حس نمی‌کند و دوربین را گم نمی‌کند. محمد سلیمی راد نیز درباره انتخاب جهانگیر و ایده فیلم توضیح داد: من در حوزه ادبیات پایداری مطالعات دارم و علاقمند به تاریخ جنگ هستم، یکی از دوستانم آقا جهانگیر را به من معرفی کرد، چون من علاقه داشتم در مورد عملیات کربلای چهار بیشتر بدانم چون پدر من در این عملیات به شهادت رسید و خیلی دوست داشتم همرزمان ایشان را ببینم. چون من 5 ماه بعد از شهادت پدرم متولد شدم و از این طریق، وقتی متوجه شدم جهانگیر در عملیات کربلای چهار بوده، گفتم باید حتما او را ببینم. وقتی از نزدیک با او صحبت کردم، ایشان اسم پدر من را می‌آورد ولی من به او نگفتم و بعدها متوجه شد. پدر من جلوی چشمان جهانگیر به شهادت رسیده بود و ما از همان ابتدا ارتباط خوبی با هم برقرار کردیم و جهانگیر احساس کرد من بخشی از خانواده‌اش هستم، چون ارتباط خوبی با پدرم داشت. آن ارتباط عمیقی که شما از آن صحبت کردید، بخشی به این قضیه برمی‌گشت هرچند جهانگیر روحیه عجیبی هم داشت و روحیه ایشان سبب شد من از نگارش کتاب، به سراغ مستندسازی بروم. در واقع با همه مشقت‌ها، هیچگونه ناامیدی در روحیه این شخصیت جایی ندارد. هاشم زاده بیان کرد: انتخاب سوژه توسط مستندساز، خودش نیمی از راه فیلمسازی است و می‌داند که می‌تواند تبدیل به درام شود و برای مخاطب جذاب می‌شود.
