ترجیحم بر اینه تو اولین سال تولدم که کنارمی بجای اینکه وقتی د | حامد رجب پور
ترجیحم بر اینه تو اولین سال تولدم که کنارمی بجای اینکه وقتی درو باز کردم سه چهار تا از این بمب رنگی ها بخوره تو سرم و فقط سه مدل کیک بزنن تو سرم،بعد دوستام بلند بلند برام هَپی بِرس دِی بخونن و آخرشم تو بیای جلو بگی عزیزم مبارکت باشه و بعدم کلی عکس بندازیم و اینا،شب تولدم وقتی درو باز کردم آروم و تنها خودت بیای بگی تولدت مبارک نفس،برات قرمه سبزی پختم برو دست و صورتتو بشور بیا شام،بعدم بریم نائب بستنی بخوریم ولی هر سال همین باشه! نمیخوام یه سال اونجوری بترکونی ولی سال بعد اصلا یادت نباشه من متولد چه ماهیم؛ دوست دارم همینقدر ساده تولدمو جشن بگیرم ولی هر سال شب تولدم قرمه سبزی بخورم و بعد بریم نائب بستنی بزنیم. نمیخوام زندگیم فِیک باشه بزنمش تو صورت دیگران؛ میخوام زندگیم واقعی و ساده باشه. ترجیحم به اینه بجای اینکه بنز بشینمو فکر نبودن تو دیوونم کنه یه ال نود مدل هشتاد و نه داشته باشم که هرشب باهاش بیام دنبال تو بیارمت خونه. میفهمی؟ تو،زندگی واقعی،ترجیح! من صلاح نمی بینم تو نباشی و تولد لاکچری باشه و بنز من ترجیح میدم تو باشی و هر سال قرمه سبزی و ال نود مدل هشتاد و نه و این یعنی عشق یعنی تو اولین و آخرین انتخاب منی. یعنی یه دوست دارمِ با رفتار!
