سلام استاد خسته نباشید خواهشا راهنماییم کنید نسبت به خانواده شوهرم خیلی حساسم باهاشونم خوبم ولی دوست ندارم ببینمشون. من بهشون محبت میکنم ولی زیاد به من محبتی ندارن با این حال من نه به شوهرم نه به خودشون چیزی نمیگم که ناراحت بشن. ولی خودم حس خوبی ندارم اذیت میشم آرامش ندارم همش فکرای روزانه من در مورد خانواده شوهرمه نمیدونم چرا؟ خواهشا یه راهی بگین بهشون فکر نکنم باهاشون ظاهرا بد نیستم ولی نمیدونم چرا این فکرا سراغم میاد، لازمه برم پیش دکتری روانپزشکی؟ دائم تو ذهنم هستن طوری شده به کارام نمیرسم اعصابم خورد میشه سر بچه ها داد میزنم تا اسم خانواده شوهرم میاد من هیچ مشکلی خدا را شکر با شوهرم ندارم هیچ فکری هم ندارم که دائم باشه همون لحظه تموم میشه ولی این مساله مدام آزارم میده میترسم در آینده ادامه داشته باشه مشکل بدتری برام پیش بیاد خواهشا راهنماییم کنید
