تاب می خورد، می تپد، می چرخد، گونه گون می شود و باز به هیأت نخ | نشر هنوز
تاب می خورد، می تپد، می چرخد، گونه گون می شود و باز به هیأت نخستش درمی آید. این است آن همه چرخش ایده و اندیشه در ذهن مردی که هزار طریق را در جستجوی عشق بپیموده و همواره عقل سرخ در سلوک خود به توسن عشق سپرده است. گاه عصیان کرده و گاه دم فروبسته. دمی ملول گشته و آنی کودکانهبه شوق در آمده و بر سوتکی گلی دل بسته است. این حقیقت شوریدگی درویشی است. درویشی او را نه در زندگی که در نازندگی باید جست و برساخت اندیشه و هویتش را ره آورد دریاهای پرتلاطم تاریخی سرزمینی دانست که ثباتی بر گسترش استمرار اندیشندگی آن نبود. #نشر_هنوز #پیشنهاد_کتاب @hanooz
