پاسخ: بیشترین آسیب اخلاقی که من در بازه یک سال مرداد ۱۳۹۲ تا مرداد ۱۳۹۳ در بخش کامنتینگ خبرگزاری فارس مشاهده کردم، «هرزه نگاری، فحاشی و دروغ گویی» بود. به عنوان نمونه بعد از بازی‌های فوتبال بلافاصله صدها و بعضاً هزاران کامنت ذیل خبرهای مرتبط ارسال می‌شد، که اکثراً حاوی فحاشی بود. یا با قلمداد کردن خود به جای یک استقلالی به تیم و بازیکنان استقلال فحاشی می‌کردند و بر عکس؛ در حالیکه با رصد آیدی [آی‌پی] ارسال پیام‌ها مشخص می‌شد که یک فرد همزمان به جای یک هوادار استقلال و پرسپولیس با اسامی مختلف پیام گذاشته و فحاشی و یا تمجید کرده است! در نتیجه دروغ‌گویی و فحاشی بیشترین آسیب‌هایی بوده که می‌شد در کامنت‌ها مشاهده کرد.
سؤال ۲: از نظر شما مهمترین دلیل و یا دلایل این آسیب‌ها چیست؟
پاسخ: نبود تفریح سالم برای جوانان که خود را در بروز ناسالم هیجانات نشان می‌دهد. وقتی تفریحات سالم جایز شمرده نشود و یا برای آن محدودیت‌های زیادی اعمال گردد طبیعی است که بروز هیجانات به شیوه‌های ناسالم خواهد بود.
سؤال ۳: راهکار خبرگزاری فارس برای مقابله با این آسیب‌ها (مانند هرزه‌نگاری، توهین، تهمت و...) چی بوده؟ آیا راهکاری داشته؟
پاسخ: خبرگزاری فارس برای خود چنین رسالتی قائل نبود و اصولا یک خبرگزاری و رسانه رسالت این که اخلاق جامعه را در کوتاه و یا دراز مدت تغییر دهد نداشته و ندارد. این وظیفه بر عهده‌ی رسانه‌های فراگیر چون صدا و سیما و در کلان بر دوش حاکمیت است. ولی اینکه کامنت‌ها محدود شوند و نظرات حاوی الفاظ رکیک دریافت نشوند در بازه زمانیِ گفته شده، چنین نبود.
سؤال ۴: توی سایت «عصر ایران» دیده‌ام که نویسندگان گزارش و یا متصدیان تأیید کامنت‌ها توی قسمت کامنت‌ها حضور دارن و بعضی وقت‌ها به سؤالات کاربران جواب می‌دن؛ اما معمولا دیگر سایت‌ها (مثلا فارس) اینگونه نیستند. چرا؟ چه چیزی باعث می‌شود مدیران و متصدیان تأیید کامنت‌های فارس، خبرآنلاین، مشرق و... توی کامنت‌ها حضوری فعال نداشته باشن؟
پاسخ: طبیعتا یک خبرگزاری که روزی بعضا بالای هزار خبر استانی/ سیاسی/ ورزشی و ... منتشر می‌کند مانند یک سایت خبری که نهایتا روزی پنج گزارش تولیدی و غیر تولیدی منتشر می‌کند و تعداد کامنت ها و نظرات منحصر به این پنج گزارش است وقت رسیدگی کردن به جزئیات پیام‌ها و پاسخ دادن به آن‌ها را ندارد.
