متاورس، اخلاق، و راه هایی که باید بپیماییم متاورس به عنوان | ☀️ اندكي انديشه
متاورس، اخلاق، و راه هایی که باید بپیماییم
متاورس به عنوان یکی از مهم ترين صورت های محتمل فضاي مجازيِ آينده، از نظر اخلاقي بي ترديد چالش هاي گوناگوني را به دنبال خواهد داشت. از اين رو همه مرتبطان با اخلاق و فناوري از هم اكنون بايد از خود بپرسند برای رفع یا دفعِ اين چالش ها چه بايد كرد؟ البته به اين سوال به سادگی و با خوش بینی یا بدبینی سرخوشانه نمي توان پاسخی آسان داد و خود را راحت کرد، چرا که عصر فناوری اطلاعات زمانه ای است که در آن همه چیز هم آسان شده است هم سخت، هم راحت شده است هم دشوار. گویی تقدیر انسان امروز اين است که رنج زندگی را که در آن زاده شده («لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ»؛ سوره بلد، آيه 4) به گونه ای جدید و در مواجهه با این موقعیت های دوگانه به پیش برد. اما به هر حال، یک انسان اخلاق اندیش، به ویژه اگر از منظری دینی به ماجرا نگاه کند، نه تنها شکل گیری متاورس، که کل فضای مجازی را جزیی از فرایند آفرینش، و مخلوق خداوند و تحت اراده و قوانین او می داند. چنین انسانی هر اندازه هم که با موقعیت های رنج آور زندگی مواجه شود باز هم معتقد است: الف) توانمندی انسان هایي که کاربران این فضای متاورسی هستند از یک طرف، ب)ضعف و ناتوانی موجود در ذات آدم ها («وَخُلِقَ الْإِنسَانُ ضَعِيفًا»؛ سوره نساء، آيه28)، که طراحان و مالکان این فضا هم جزو آنها هستند از سوی دیگر، ج) سیر حرکت کلی جهان به سوی خیر از سوی سوم («وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ»؛ سوره انبيا، آيه 105) جایی برای ناامیدی باقی نمی گذارد، گرچه بر وجود دغدغه جدی و لزوم تلاش علمی و عملی برای کاستن از دشواری های زیستن در فضای متاورس و یافتن راهکار برای پیشگیری یا حل چالش های اخلاقی آن تاکید دارد.
موارد زیر از جمله نکته هایی است که برای مواجهه منطقی و معقول با دنیای متاورس از هم اکنون بایدمورد توجه قرار گیرد: 1. توجه به مباحث مبنايي از قبيل این که آیا جدی گرفتن متاورس (و طبيعتا اخلاق ورزی درباره آن) وارد شدن به بازی طراحان و سازندگان و ذی نفعان اين فضا و احیانا مشاركت در پروپاگانداي تبليغاتي آنها نیست؟ يك پاسخ به اين سوال مي تواند اين باشدكه: ممکن است چنين باشد ولی اگر متاورس را به عنوان يك واقعيت عيني و فضاي جديد براي زيست انسان امروز (و آينده) بپذيريم، به عنوان یک اخلاق پژوه چاره ای جز ورود به مباحث آن نداريم؛ حتي اگر یکی از تبعاتش همین ورود به بازی دیگران باشد. همان گونه که یک پدر اگر مخالف ورود بزرگترها به دعوای بچه ها باشد اگر فرزندش به هر دلیل با دیگران دعوا کرد، برای پیشگیری از آسیب دیدن خود او یا آسیب زدن به دیگران چاره ای ندارد جز این که وارد بازی آنها شود.
2. تامل درباره اين كه ماهيت و كاركرد اخلاقي این پروژه چیست. آيا اصالتا در خدمت رذالت اخلاقي است، يا برعكس، زمينه ساز فضائل اخلاقي است، يا اين كه از نظر اخلاقي كاركردي دوگانه دارد. انتخاب مبنا در این زمینه، بر روی سیاستگذاری و برنامه ریزی های آینده نسبت به متاورس تاثیر می گذارد.
3. بررسی این که اصول و احکام اخلاقیِ فعلي كه ناظر به انسان فعلا موجود در فضای فیزیکی است آیا برای ساکنان دنیای متاورسی هم کاربرد دارد، یا باید اصول و قواعد اخلاقی جدید نوشت؟ آيا آواتارهاي متاورس را مي توان مانند باشندگانِ دنياي فيزيكي فعلي يك فاعل اخلاقي به شمار آورد؟ آیا در متاورس اصلا اراده و اختیار معنا دارد؟ آیا اصول اخلاقی که در دنیای فیزیکی فعلی ناظر به توانایی ها و ظرفیت های انسان امروز است برای ساکنان متاورس هم کاربرد دارد؟ لازمه پاسخ به این سوال آن است که مشخص شود ساکنان متاورس چه قابلیت ها و توانمندی هایی دارند. همچنین مشخص کردن این که حد و مرز آزادی و اختیار انسان در جهان متاورسی چه اندازه است. آیا کاربران در این فضا می توانند، یا مجازند، هرکاری را انجام دهند، یا این که زندگی در آن معیارها، ضابطه ها و قواعدی دارد. اگر دارد این ها را چه افراد یا نهادهایی مشخص می کنند؟ ضمانت اجرای آنها چیست؟ چه کسی بر اجرای آنها نظارت می کند؟
4. آینده پژوهی درباره شناخت ابعاد و ماهیت و پیامدهای شکل گیری متاورس (موضوع شناسی)، طراحی سناریوهای مختلف برای مواجهه با کارکردهای خوب و بد آن، و سیاست گذاری، برنامه ریزی و سرمایه گذاری برای استفاده از مزایای آن و پرهیز از تاثیرات منفی اش.
پ. ن: متاورس از آنچه فکر می کنیم به ما نزدیک تر است. اندیشه ورزی اخلاقی درباره آن را جدی بگیریم؛ تا فردا تاسف نخوریم.
