سلمان و اباذر زمانه حضرت آیت الله جوادی آملی اینکه خدا | استاد حسن عباسی
سلمان و اباذر زمانه
حضرت آیت الله جوادی آملی
اینکه خدا به این مردم جاهلی عرب می گفت که ﴿صُمٌّ بُكْمٌ عُمْی﴾[1] اینها کَر و کورند، به چه مناسبت کر و کورند؟ فرمود چرا کوه را نمی بینید؟ آنها کوه را می دیدند! فرمود شما کور هستید! کسی تابلو را ببیند و نقاش را نبیند، کور است. دانشگاه های ما که باید اسلامی بشود! الآن لاشه علوم در دانشگاه ها تدریس می شود؛ زمین شناسی داریم، دریاشناسی داریم، صحراشناسی داریم، خداشناسی نداریم! ادر هنرکده ها یک تابلو را که می بینند، فوراً از نقاش حق شناسی می کنند، این است که قرآن می فرماید اینها کور هستند، این است که می فرماید مرگ بر این انسان![2] این نقش به این زیبایی را می بیند اما پی به نقاش نمی برد. وقتی دانشگاه ها اسلامی می‌شود که علم، علم دینی باشد نه لاشه دانش تدریس بشود.
می فرماید که خود انسان را نگاه کنید ﴿مِنْ أَی شَیءٍ خَلَقَهُ﴾؛[3] چرا انسان را نمی بینید؟ اینها که انسان را نمی بینند، چیست؟ الآن صدها دانشگاه درباره بدن انسان کار می کنند، هنوز بسیاری از بیماری ها کشف نشده! بسیاری از داروها کشف نشده! فقط یک قطره آب که بیشتر نبود، یک قطره آب می شود این‌طور؟! آن هم تازه بدن! آن ﴿وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی﴾[4] که حساب دیگری است، اگر کسی انسان را ببیند، آفریدگار انسان را نبیند کور است! دانشگاه وقتی اسلامی می شود که دانش اول و آخرش باشد؛ چه کسی آفرید؟ برای چه چیزی آفرید؟ آن وقت [از] چنین دانشگاهی سلمان و اباذر در می آید.
به برکت خون‌های پاک شهدا که باید میوه طیب و طاهر بدهد، دانشگاه های ما مثل حوزه علمیه خواهد بود؛ چه اینکه بسیاری از اینها چنین هستند! اینها هم برای ما درس است! در پایان زیارت‌نامه ها چه می گوییم؟ می گویم «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ»؛[5] شما طیب و طاهر شدید و کشور را پاک کردید. کشور را باران پاک نمی کند، خون پاک می کند. از استعمار و ترامپ ها و مانند آنها این آلودگی ها و این انجاس را باران پاک نمی کند، فقط خون پاک می کند «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ». مگر باران قدرت دارد استکبار را پاک بکند؟ استحمار را پاک بکند؟ استذلال را پاک بکند؟ این خون است که پاک می کند.
[توضیح مطلب] یک بخش را روایات دارد ـ که عِدل قرآن فرمودند ـ یک بخشی هم خود قرآن؛ فرمود کشوری که خون داد پاک شد، وظیفه ما که در این کشور پاک به سر می بریم چیست؟ ﴿وَ الْبَلَدُ الطَّیبُ یخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ﴾[6] یکی قرآن است، یکی آن عِدل قرآن که معصوم فرمود؛ فرمود کشوری که خون داد پاک شد، قرآن می گوید کشور پاک باید میوه پاک بدهد، میوه پاک چیست؟ استقلال است، عظمت است، رونق تولید است، خودکفایی است؛ یعنی واقعاً این ایران بزرگ و ایرانی بزرگوار اگر بیفتد در تولید ما دیگر از تحریم هراسی نداریم.
