#مهران_پورپشنگ 《به خاطر ویروس کرونا، خودم را در خونه حبس کرد | ✝✨ هستم آنکه هستم ✨✝

#مهران_پورپشنگ
《به خاطر ویروس کرونا، خودم را در خونه حبس کرده ام. نمی خواهم بمیرم.》

خانمی تماس گرفت و گفت:" مجرد و مطلقه هستم و با والدینم زندگی می کنم. فرزند ندارم. این روزها به خاطر ترس از ویروس کرونا، خودم را در خانه حبس کرده ام. به همسایه ها بدبین شدم. به هیچکس اعتماد ندارم و هیچکس را به خانه ام راه نمی دهم. هر عطسه و سرفه والدین، همسایگان یا عابران در کوچه، لرزه در اندام من ایجاد می کند. فقط اخبار را گوش می دهم یا می خوانم. نمی خواهم بمیرم. نمی خواهم در بیمارستان بستری شوم. خیلی می ترسم. لطفا به من کمک کنید."
پاسخ:
به طور کلی، انسان ها از چیزهای ناشناخته می ترسند. وقتی اتفاقی روی می دهد مردم به علت وحشت، واکنش نشان می دهند. مثلا وقتی بیماری جدید شیوع می یابد، ترس و اضطراب جوامع انسانی را در بر می گیرد. اما هنگامی که واکسن و داروی آن تولید و عرضه می شود، نگرانی ها و شایعات از بین می رود.
وقتی اطلاعات ضروری به مردم داده نشود، شایعات و ترس های کاذب جای آن را می گیرد. به عبارت دیگر، وقتی اطلاعات نباشد یا اطلاعات ناچیز یا نادرست باشند، مردم به رفتارهای غلط روی می آورند مانند به اشتراک گذاشتن ترس های شان در شبکه های اجتماعی و به موازات آن انبار کردن ماسک و دستمال توالت!
در نتیجه چنین رفتار غلطی بر گسترش تورم و سقوط بورس سهام تاثیر می گذارد. هم چنین تعصب نژادی نسبت آسیایی تبارها شکل می گیرد. بدین ترتیب از استخدام آسیایی ها و یا از حضور در رستوران های آسیایی به طرز چشمگیری خودداری می شود.
از سوی دیگر، وقتی اتفاقی رخ می دهد و بعضی از دولت ها آن را کنترل نمی کنند، شایعات و ترس های کاذب بروز می یابد. به عنوان مثال، برخی از دولتمردان به جای دلایل بهداشتی، به دنبال سیاسی کردن مشکل می باشند. در حالی که تصمیم گیری ها باید به دلایل بهداشتی باشد و نه سیاسی.
علاوه بر آن، وقتی مردم به دولت ها اعتماد ندارند، ترس کاذب افزایش می یابد. دولت ها باید اعتماد عمومی را جلب نموده و مردم را به آرامش دعوت کنند. بنابراین نیاز به رهبران ماهر است تا روحیه مردم را تقویت کنند و اطلاعات موثق را در اختیار ملت ها بگذارند. اگر رهبری خودش روحیه ضعیف و شکست خورده ای در مواجهه با بحران ها داشته باشد، چگونه می تواند روحیه یک ملت را تقویت کند؟
بنابراین جلب اعتماد عمومی، ارائه اطلاعات موثق و رعایت نکات بهداشتی، مانع بزرگی برای گسترش شایعات و ترس های کاذب است. شایعات و ترس های کاذب، رفتارهای غلط را به وجود آورده و رفتارهای غلط مشکلاتی را در جوامع پدید می آورند.
اما در این شرایط، شما می توانید این سوال را از خود بپرسید: چه کارهایی برای جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا باید انجام دهم؟
︎یک. شستن دست ها: وقتی دست ها را با صابون بشورید، ویروس به آسانی پخش نمی شود.
︎دوم. از دست دادن، روبوسی و در آغوش گرفتن افراد اجتناب کنید.
︎سوم. از افراد بیمار فاصله بگیرید.
︎چهارم. به هنگام عطسه و سرفه، از ماسک یا آستین خود برای جلوگیری از انتشار ویروس استفاده کنید.
︎پنجم. از به اشتراک گذاشتن شایعات خودداری کنید.
︎ششم. به کسانی که در این شرایط دچار ترس و تشویش کاذب شده اند، کمک کنید. رفع مشکل واقعی، مقابله با ترس های کاذب و رفتارهای غلط است. به بیان دیگر، باید آموزش داد.
مردم بیشتر به احتمالات منفی توجه دارند تا درصد وقوع اتفاق. البته عدم حضور در کنسرت موسیقی یا اجتناب از سفرهای غیر ضروری، می تواند مانع گسترش ویروس یا ابتلاء به آن باشد.
اما به اشتراک گذاشتن ترس های تان در شبکه اجتماعی، به ترس ها دامن زده و ترس ها در جوامع بزرگ و بزرگ تر می شوند. پس نباید ترس های تان را به دیگران سرایت دهید. ترس افراطی و بیهوده، باعث می شود تا بدن از لحاظ جسمی و روحی ضعیف شده و در مواجهه با بیماری ها آسیب پذیرتر شود.
نکته دیگری که باید در نظر داشت این است که در اخبار همیشه به جنبه های خطرناک و منفی اشاره می شود. مثلا تعداد کشته ها، تعداد مدارسی که تعطیل شده اند یا پروازهایی که لغو شده اند. اما به عنوان خواننده یا شنونده باید به جنبه های مثبت اخبار هم توجه کرد. مثلا چند درصد از بیماری کرونا جان سالم به در برده اند. حتی در گفتگو یا چت با دوستان، به جنبه های مثبت نگاه کنیم و نکات دلپذیر و لذتبخش را در میان بگذاریم.
فیلم و سریال های کمدی تماشا کنید. به آهنگ های شاد گوش دهید. وعده های خدا در کتاب مقدس را مرور کنید. کتاب مقدس را همراه با تفسیر بخوانید. به ستایش و پرستش خداوند بپردازید، سرودهای پرستشی بخوانید و با خدا صمیمانه حرف بزنید.
عبارت "نمی خواهم بمیرم" ناشی از ترس و وحشت شماست. آیا از همسایگان، ساکنان محله یا اهالی شهرتان، کسانی به علت ابتلا به ویروس کرونا فوت کرده اند؟ آیا در شهرتان وضعیت فوق العاده اعلام شده؟
@hastamankehhastam