بخش دوم جواب حاج آقا حاتم پوری
جواب تفصيلي به اين سوال را درجلد پنجم دانشنامه اخلاق شيعه داده‌ام اما چند حديث را براي آرامش خاطر اين خواهرمون و همه عزیزانی که این سوال را دارند عرض كردم و به چندحديث مهم ديگر هم اشاره ميكنم:
اولا مومن همیشه بأيدبين خوف و رجا باشد
امام صادق پيوسته ميفرمود:
هيچ بنده مؤمني نيست جز آنكه دردلش دو نور وجود دارد:
١_نور ترس ازعذاب‌الهي به‌خاطر گناهانش
٢_نور اميدواری به‌رحمت‌ومغفرت حق‌تعالی
مؤمن كسي است كه اين دو نور دردرون او يكسان باشد وهيچ‌كدام افزون ازديگري نباشد
خواهرگرامي!خوف‌وترس‌ازخدا صفت پسنديده‌اي است ولي نااميدي از رحمت‌خدا و بدبينی به او ،گناهی نابخشودني است
پيامبراكرم ص:
سوگند به‌خدايي كه جز او معبودي نيست! هرگز به هيچ مؤمني خير دنيا و آخرت داده نشد مگر بخاطر :
١_حُسن‌ظن به‌خدا واميدواری به‌رحمت الهي
٢_خوش اخلاقى و خوش‌رویی
٣_غيبت نكردن از مردم.
دروصيت حضرت لقمان به پسرش آمده: آن‌گونه به لطف و رحمت و مغفرت خداوند اميدوار باش كه اگرگناهانت به اندازه گناه همه انس و جن ازآغاز تا پایان جهان باشد، خداوند تورا خواهدبخشيد...
کانال زندگی شیرین و الهی
@hatampoori
