« #علم (اگر) در خردسالی (آموخته شود)، مانند نقشی است که بر سنگ، حَک می‌شود.»
همچنین از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است: «مَنْ تَعَلَّمَ فِي شَبَابِهِ كَانَ بِمَنْزِلَةِ الْوَشْمِ فِي الْحَجَرِ وَ مَنْ تَعَلَّمَ وَ هُوَ كَبِيرٌ كَانَ بِمَنْزِلَةِ الْكِتَابِ عَلَى وَجْهِ الْمَاءِ.» النوادر(للراوندي)، ص18
«کسی که در جوانی (دانشی) بیاموزد، (این #دانش) مانند نگاره‌ای است که بر سنگ حک شده است و کسی که در بزرگسالی بیاموزد، مانند نوشته‌ای است بر سطح آب.»
پانوشتــــــــــــــــــــــــــــــــــ این ویژگی در #کودک، هم #فرصت است و هم #تهدید؛
از طرفی، فرصتی را فراهم می‌کند تا آموزه‌های مفیدی به صورت تضمینی در جان #کودک ثبت شود و در راهی که در این دنیا و عوالم بعد در پیش دارد، یاری‌اش کند و از طرفی، احتمال این خطر نیز هست که #آموزه_ای_غلط در جان کودک ماندگار شود و مانع حرکت او در مسیرش باشد یا اصلاً او را از حرکت در مسیر باز دارد.
به‌هرحال هرآن‌چه #کودک از راه شنیدن یا دیدن می‌آموزد، در وجودش ثبت می‌شود و در سرنوشتش مؤثر خواهد بود.
