شماره(۳۲)
وحدت نیاز عصر امروز جهان اسلام نادرشاه با وجود احساس خطری که از جانب
انقلاب صنعتی کرده بود، اما همچنان وحدت را به ابتدایی‌ترین حد خود معنی می‌کرد. آنچه برای او جدی شده بود کشتارها و درگیری‌های میان شیعه و سنی بود و برای همین تنها به دنبال طرحی بود که از این کشت و کشتارها جلوگیری کند. این حد از وحدت خوب بود، لکن بعد از مدتی، دیگر کفاف جهان اسلام را نمی داد.
با رفتن حکومت‌هایی همچون
صفویه و افشار از ایران و عثمانی از جهان اهل تسنن، کم‌کم بوی ضعف در میان جهان اسلام می‌پیچد. مخصوصا که جهان غرب و کفار بیش از پیش قدرتمند شده بودند و اینبار خطری جدی به شمار می‌آمدند؛ خطری که نادرشاه به خوبی آن را احساسش کرده بود. نفوذ غربی‌ها روز به روز بیشتر می‌شد و متناسب با آن اهمیت مسئله وحدت نیز بیشتر می‌شد. اما نه آن وحدت حداقلی که تنها از کشت و کشتارهای داخلی جلوگیری می‌کرد، بلکه
وحدتی که اینبار لازم است دست دشمن خارجی کافر را از بلاد مسلمین کوتاه کند.لازم است طرح جدیدی از وحدت به میان بیاید.#تاریخ_همگرایی_و_واگرایی_مذاهب_اسلامی
#استاد_قطرانی
@HDSUT
hd.sharif.ir
