ای شهید خدایی، ابراهیم عزیز
نمی دانم چه شد که خودت را میهمان دل ویران شده ی من کردی
با دنیایی از خاطرات آن روزهای عاشورایی در "سلام بر ابراهیم" ات مرا به سرزمین آرزو ها بردی
با خاطرات روزهای جان فشانی ات از من در راه مانده، دل بری کردی
شبهای تار و ظلمانی ام را به قهرمانان دلیر گردان آسمانی کمیل گره زدی
ناخواسته عاشقت شده ام و خانه دلم را مهر و محبت تو پر کرده است ....
دستم را در دستان پر مهر و محبت تو قرار می دهم و ای قهرمان از تو می خواهم در لغزش گاههای زندگی دستگیرم باشی
می خواهم به رنگ تو باشم و افتخار دوستی دو طرفه با تو چراغ هدایتم گردد
مرا به دوستی خود بپذیر و نامم را در گردانهای کمیل امام زمانم بنگار
به رسم رفاقت، هر روز هدیه ای برای تو می فرستم و با تو عهد می بندم ......
