در بخش تاریخ ایده‌ها، پرونده‌ای درباره‌ی «انقلاب فرهنگی» گردآوری کرده‌ایم که در آن روایت‌های مقاومت و فرآیند حذف را تا یکدست شدن قدرت دنبال می‌کنیم. درواقع، چند مطلبی که پیش رو دارید را می‌توان بخش نخستِ پروژه‌ی سه‌بخشیِ به‌هم‌پیوسته‌ای در نظر گرفت که فرآیند گذار از آزادی/ آشوب‌سازنده‌ی بلافاصله پس از انقلاب تا قاعده‌مندسازی/ سرکوب فرهنگی و رکود پس از آن در سال‌های ۵۹-۶۰ را مرور می‌کند: اول، وقایعی که در حمله‌ی چندروزه به دانشگاه تا تعطیلی آن در «۱۵ خرداد» ۵۹ رخ داد؛ دوم، درنگی بر نتایج عینی و پیامدهای فرآیند «انقلاب فرهنگی»، که با توجه به تعطیلی فراگیر نشریات مستقل، باید آن را عمدتاً از خلال گفتگو با برخی از اساتید و دانشجویانی که تجربه‌ی دست‌اولی از این فرآیند داشتند پیگیری کرد؛ و بخش سوم، که به توقیف مطبوعات و مسئله‌ی سانسور و دفاع از جایگاه «روشنفکری» در فاصله‌ی یک سال و چند ماه پس از انقلاب می‌پردازد، و از نظر روشن ساختن برخی تمایزات و موضع‌گیری‌هایی که عموماً ذیل حرف‌ها و اتهامات کلی نادیده می‌مانند حائز اهمیت است.
#تاریخ_ایده‌ها
بخش اول این پرونده را دنبال کنید:
https://b2n.ir/j94815
