متن نوحه «خطبه منا»، برداشتی منظوم از خطبه امام حسین در منا+ دریافت رهبر آزادمردان پیشوای مسلمین سبط پیغمبر حسین آن رهنمای بی‌قرین خطبه‌ای غرا بیان فرمود بر ابنای دین کاندر آن پنهان بود گنج گهرهای ثمین خطبه‌اش تفسیر دین پاک یزدان است و بس مدرک آن مقتدا آیات قرآن است و بس خطبه‌اش در امر به معروف و نهی منکر است پشتبانی بر کلام و گفته پیغمبر است زانکه این دو از فروع دین پاک داور است لیک آن شه را مخاطب مردم دانشور است زانکه گر عالم شود فاسد شود عالم تباه صفحه‌ی تاریخ را اعمال‌شان سازد سیاه خطبه‌اش افکار خواب آلوده را بیدار کرد گفته‌هایش مردمان مست را هشیار کرد زانکه حق را دیده و از کبر کتمان کرده‌اند پایمال از جور، حق تیره‌بختان کرده‌اند بهر چه در گوشه‌ی عزلت مکان بگرفته‌اید؟ دامن دونان برای آب و نان بگرفته‌اید؟ بینوایان را نمی بینید و آه سوزناک با شکم‌های گرسنه اوفتاده روی خاک شب کنار زاغه‌ها، بیغوله‌ها، اندر مغاک سینه‌هاشان گشته از رنج فراوان چاک چاک یا نمی‌بینید مظلوم و یتیم و دلفکار گشته اندر چنگ ظالم دستگیر و بیقرار از ستم‌های فزون گردیده با محنت دچار روز روشن گشته اندر چشم‌شان چون شام تار پس شما را رحم کو در حق این بیچارگان دستگیری کو شما را بر ز پاافتادگان با شمایم ای رجال علم ای دانشوران تا به خود آیید زین بیهوشی و خواب گران دزد بی‌انصاف افتاده میان کاروان گرگ زد بر گله بیهوش است بیچاره شبان با تو هستم ای شبان این خواب خرگوشی بس است وقت هشیاری است این مستی و بیهوشی بس است تا به کی در کاخ عزت بی خبر خوابیده اید؟ بی خبر از حال زار رنجبر خوابیده اید دور از جنجال ها و شور و شر خوابیده اید غافل از یزدان قادر تا سحر خوابیده اید از شکم های گران خواب گران آید پدید وز شکم های تهی آه و فغال آید پدید ای رجال علم و دانش تا به کی خوابید خواب دشمنان دین شدند از ضعفتان مالک رقاب کافران در استراحت مسلمین در اضطراب نیکها شد زشتها و زشتها گشته صواب ای رجال علم و دانش حکم پیغمبر چه شد؟ امر بر معروف تان کو نهی بر منکر چه شد؟ حجت الاسلام ها! ای رهنمایان بشر دین حق افتاده اکنون از اجانب در خطر ها به پا خیزید و با حکم خدای دادگر خلق را آگاه سازید از اصول خیر و شر امر بر معروف کرده نهی از منکر کنید با عمل ترویج دین مانند پیغمبر کنید کاش از بهر خدا چندی مسلمان می شدید جانشین بوذر و مقداد و سلمان می شدید پیرو احکام جاویدان قرآن می شدید رهبر افراد انسان سوی یزدان می شدید این دو رنگی تا به کی؟ دین مبین از دست رفت رنجهای رحمت للعالمین از دست رفت این ستم ها از شما و ضعف بسیار شماست از دو رویی ها و از افکار بیمار شماست از تناقض های در گفتار و کردار شماست یا ز کوته بینی و تدبیر و پندار شماست یا ز خودخواهی که در محراب و منبر می کنید یا ز خودداری که اندر نهی منکر می کنید کردگارا، عده ای بی دین به دین پیوسته اند غاصبانه بر سریر علم دین بنشسته اند نام دین را این گروه پست بر خود بسته اند لیک آنها پشت دین را زین عمل بشکسته اند وای زین گرگان که دعوی شبانی می کنند سارق اند و ادعای پاسبانی می کنند بارالها نیک آگاهی تو بر افکار من واقفی بر جمله اسرار و بر پندار من نیست غیر از حق پرستی در همه کردار من یا نمی باشد برای سلطنت پیکار من بلکه می باشد قیام من پی احیای دین می کنم ایثار جان را در ره ابقای دین می کنم پیکار تا دین تو گردد سرفراز تا قیامت پرچم دین باشد اندر اهتزاز خلق را سوی تو باشد تا ابد روی نیاز از تو می خواهم مدد ای کردگار کارساز تا که احکام تو را در دهر جاویدان کنم ظلمت آباد جهان را روشن از قرآن کنم @Hhonar_com 863 views07:16
