هدر رفتن کلمات
با سماجت خیرهکنندهای ادامه مییابد
در آنهنگام که پیشخدمت میدَود
و سینی پُری را برای آن بچهزرنگهای سفید
که به ما میخندند میبرد.
اهمیت ندارد، اهمیت ندارد،
تا وقتی بند کفشهایت بسته است
و کسی درست پشت سرت راه نمیرود.
همین که بتوانی خودت را بخارانی
و بیخیال باشی، برندهای.
آن ذهنهای یُبس که دنبال معنای عمیقتری میگردند با زبالههای دیگری درگیر خواهند شد. کنار بایست.
نوری اگر باشد
تو را خواهد یافت...
چارلز بوکفسکی
مهیار مظلومی
@HISTOGRAPHY