‍ پرندگان اولین فیلمی بود که از نام ' یونیورسال پیکچرز ' استفا | کافه هنر

‍ پرندگان اولین فیلمی بود که از نام " یونیورسال پیکچرز " استفاده می کرد. این کمپانی پیش از این با نام " یونیورسال اینترنشنال " شناخته می شد.
قبل از شروع تیتراژ، به سیاق فیلم‌های هالیوودی، نام کمپانی سازنده‌ی اثر نقش می‌بندد:
Universal Pictures PRESENTS
این سه کلمه برروی شمایی از کره‌ی زمین قرار گرفته‌است. کره‌ی زمین در جهانِ پرندگانِ هیچکاک اسیر تیرگی و یکدستی است. گویی پرده‌ای تیره بر کل زمین کشیده‌اند که محلی برای رنگی دیگر باقی نگذاشته و تفاوت در آن راه ندارد. همه چیز ساکن است و یکسان و روزمره. بدون کوچکترین تفاوت و یا رنگی پرشور و حرارت. کره‌ی زمینِ پیش از تیتراژ، معرفی‌ایست مختصر از مختصاتِ جهانِ زمینی که هیچکاک در ادامه ترسیم می‌کند: عادت، روزمرگی، خلأِ شور و نبود تفاوت.
صدای پرندگان قبل از شروع تیتراژ به گوش می‌رسد؛ یک ناآرامی و دلهره‌ی جدی از شدت و نوع صدا در دل ما کاشته می‌شود. تیتراژ آغاز شده و پرندگانِ تیره‌رنگ به سرعت بر زمینه‌ی تقریبا خاکستری (شبیه به آسمان تیره) به حرکت و صدا در می‌آیند. نام عوامل، بازیگران و خود هیچکاک با رنگ آبی کمرنگ و بی‌حال نقش می‌بندد. پرندگانِ سیاه رنگ با حرکت و برخورد به این عناوین، آن‌ها را در هم می‌شکنند. این معرفیِ کاملا دقیق و بی‌نظیریست از عنصر فاعلِ فیلم (پرندگان) و عناصر مفعول (انسان‌ها). هجوم پرندگان – که رنگشان ما را به شوم بودن و وجه منفی‎ آن‌ها قانع می‌کند –  باعث درهم شکستنِ اسامیِ بی‌حال می‌شود. گویی این بی‌حالی و کرختی که در رنگ آبی آسمانی تجسم پیدا کرده با هجوم پرندگان از هم می‌ریزد. هیچ اسمی از این هجوم در امان نیست. تیتراژ شروعِ تعلیق اثر است و حس ما را بی‌واسطه، مهیای یک هجوم می‌کند. چند ثانیه‌ی انتهایی تیتراژ، انگار تمام پرندگان به ناگاه طعمه‌ای در سمت راست قاب می‌بینند و همگی به سرعت از چپ به راست هجوم می‌برند. جهت حرکت یکی شده است و این همزمان با نقش بستن نام کارگردان رخ می‌دهد؛ یعنی داستان آغاز شده‌است. تیتراژ، یک ناآرامی و دلهره‌ی عجیب دارد و یک بی‌نظمی جدی در حرکت پرندگان.
#حامد_حمیدی
| The Birds 1963
Join @honar7modiran